บทที่
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
1 2 3 4
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
1 2 3 4 5 6 7 8
1 2 3 4 5
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
1 2 3
1 2 3 4 5 6 7 8 9
1
1 2 3 4
1 2 3 4 5 6 7
1 2 3
1 2 3
1 2 3
1 2
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
1 2 3 4
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
1 2 3 4 5 6
1 2 3 4 5 6
1 2 3 4
1 2 3 4
1 2 3 4 5
1 2 3
1 2 3 4 5 6
1 2 3 4
1 2 3
1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
1 2 3 4 5
1 2 3 4 5
1 2 3
1 2 3 4 5
1
1
1

อ่านบทต่อไป
อ่านบทก่อนหน้า
คำอธิษฐานขอทรงช่วยกู้จากความตาย
บทเพลง เพลงสดุดีของคณะโคราห์ ถึงหัวหน้านักร้อง ตามทำนองมาหะลัทเลอันโนทมัสคิลบทหนึ่งของเฮมาน ตระกูลเอศราค
1 ข้าแต่พระเจ้า พระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ในกลางคืน
2 ขอคำอธิษฐานของข้าพระองค์มาจำเพาะเบื้องพระพักตร์ของพระองค์ ขอทรงเงี่ยพระกรรณฟังคำร้องทูลของข้าพระองค์
3 เพราะจิตใจของข้าพระองค์ลำบากเต็มที และชีวิตของข้าพระองค์เข้าใกล้แดนผู้ตาย
4 เขานับข้าพระองค์ในบรรดาผู้ที่ลงไปยังปากแดนข้าพระองค์เป็นเหมือนชายที่ไม่มีกำลัง
5 เหมือนคนที่เขาทิ้งไว้ท่ามกลางคนตาย เหมือนคนถูกฆ่าที่นอนอยู่ในหลุมศพ ที่พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงอีก เพราะเขาทั้งหลายถูกพรากเสียจากพระหัตถ์ของพระองค์
6 พระองค์ทรงใส่ข้าพระองค์ไว้ในส่วนลึกของปากแดนผู้ตาย ในแดนที่มืดและลึก
7 พระพิโรธของพระองค์หนักอยู่บนข้าพระองค์ และพระองค์ทรงทับถมข้าพระองค์ด้วยคลื่นทั้งสิ้นของพระองค์
8 พระองค์ทรงให้เพื่อนของข้าพระองค์เหินห่างจากข้าพระองค์ พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นที่น่าสยดสยองของเขาทั้งหลาย ข้าพระองค์ถูกขัง ข้าพระองค์จึงออกไปไม่ได้
9 นัยน์ตาของข้าพระองค์มัวไปเพราะความทุกข์ ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ทุกวัน ข้าพระองค์ชูมือขึ้นต่อพระองค์
10 พระองค์ทรงกระทำการอัศจรรย์เพื่อคนตายหรือ ชาวแดนผู้ตายลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์ได้หรือ
11 เขาประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในหลุมศพหรือหรือประกาศความสัตย์สุจริตในแดนพินาศหรือ
12 ในความมืดเขารู้จักการอัศจรรย์ของพระองค์หรือในแผ่นดินแห่งความหลงลืมเขารู้จักการช่วยกู้ของพระองค์หรือ
13 ข้าแต่พระเจ้า แต่ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ในเวลาเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นไปหาพระองค์
14 ข้าแต่พระเจ้า ไฉนพระองค์ทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ออกไปเสีย ไฉนพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์เสียจากข้าพระองค์
15 ตั้งแต่เป็นอนุชนมา ข้าพระองค์ทุกข์ยากและใกล้ความตาย ข้าพระองค์ทนต่อความสยดสยองของพระองค์ ข้าพระองค์อเนจอนาถ
16 พระพิโรธของพระองค์ กวาดไปเหนือข้าพระองค์ สิ่งที่น่ากลัวจากพระองค์ทำลายข้าพระองค์
17 มันล้อมข้าพระองค์ไว้รอบวันยังค่ำอย่างน้ำท่วมมันท่วมข้าพระองค์มิด
18 พระองค์ทรงให้คนรักและสหายห่างเหินจากข้าพระองค์พวกเพื่อนของข้าพระองค์อยู่ในความมืด
Setting
ตั้งค่าพระตัมภีร์หล้ก
Font
S
M
L
X
XL
ตั้งค่าพระตัมภีร์รอง
Font
S
M
L
X
XL

Background
Psalms 88
1 O LORD God of my salvation, I have cried day [and] night before thee:
2 Let my prayer come before thee: incline thine ear unto my cry;
3 For my soul is full of troubles: and my life draweth nigh unto the grave.
4 I am counted with them that go down into the pit: I am as a man [that hath] no strength:
5 Free among the dead, like the slain that lie in the grave, whom thou rememberest no more: and they are cut off from thy hand.
6 Thou hast laid me in the lowest pit, in darkness, in the deeps.
7 Thy wrath lieth hard upon me, and thou hast afflicted [me] with all thy waves. Selah.
8 Thou hast put away mine acquaintance far from me; thou hast made me an abomination unto them: [I am] shut up, and I cannot come forth.
9 Mine eye mourneth by reason of affliction: LORD, I have called daily upon thee, I have stretched out my hands unto thee.
10 Wilt thou shew wonders to the dead? shall the dead arise [and] praise thee? Selah.
11 Shall thy lovingkindness be declared in the grave? [or] thy faithfulness in destruction?
12 Shall thy wonders be known in the dark? and thy righteousness in the land of forgetfulness?
13 But unto thee have I cried, O LORD; and in the morning shall my prayer prevent thee.
14 LORD, why castest thou off my soul? [why] hidest thou thy face from me?
15 I [am] afflicted and ready to die from [my] youth up: [while] I suffer thy terrors I am distracted.
16 Thy fierce wrath goeth over me; thy terrors have cut me off.
17 They came round about me daily like water; they compassed me about together.
18 Lover and friend hast thou put far from me, [and] mine acquaintance into darkness.
อ่านบทต่อไป
อ่านบทก่อนหน้า




สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม