บทที่
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
1 2 3 4
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
1 2 3 4 5 6 7 8
1 2 3 4 5
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
1 2 3
1 2 3 4 5 6 7 8 9
1
1 2 3 4
1 2 3 4 5 6 7
1 2 3
1 2 3
1 2 3
1 2
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
1 2 3 4
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
1 2 3 4 5 6
1 2 3 4 5 6
1 2 3 4
1 2 3 4
1 2 3 4 5
1 2 3
1 2 3 4 5 6
1 2 3 4
1 2 3
1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
1 2 3 4 5
1 2 3 4 5
1 2 3
1 2 3 4 5
1
1
1

อ่านบทต่อไป
เจ้าสาวและบุตรีของเยรูซาเล็ม
1 คำเพลงซึ่งเป็นของซาโลมอน 2 ขอเขาจุบดิฉัน ด้วยจุบจากปากของเขา เพราะว่าความรักของเธอดีกว่าเหล้าองุ่น 3 น้ำมันเจิมของเธอนั้นหอมฟุ้ง นามของเธอหอมเหมือนน้ำมันที่เทออกแล้ว เพราะฉะนั้นสาวๆจึงรักเธอ 4 ขอพาดิฉันไป ให้เรารีบไป พระราชาได้นำดิฉันไปในห้องโถงของพระองค์ เราจะเต้นโลดและเปรมปรีดิ์ในตัวเธอ เราจะพรรณนาถึงความรักของเธอให้ยิ่งกว่าเหล้าองุ่นที่เขาทั้งหลายรักเธอนั้นชอบแล้ว 5 โอ บุตรีแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิฉันผิวดำๆ แต่ว่าดำขำ ดังเต็นท์ของพวกเคดาร์ ดังวิสูตรของซาโลมอน 6 อย่ามองค่อนขอดดิฉัน เพราะดิฉันผิวคล้ำ เนื่องด้วยแสงแดดแผดเผาดิฉัน พวกพี่ชายร่วมมารดาของดิฉันได้ขึ้งโกรธดิฉัน เขาทั้งหลายใช้ดิฉันให้เป็นคนดูแลสวนองุ่น แต่สวนของดิฉันเอง ดิฉันไม่ได้ดูแล 7 อ้อ เธอผู้ที่ดิฉันรัก ขอบอกดิฉันว่า เธอเลี้ยงฝูงสัตว์อยู่ที่ไหน ในเวลาเที่ยงวันเธอให้มันนอนพักที่ไหน เพราะเหตุใดเล่าดิฉันจะต้องเอาผ้าปิดตา ไปตามฝูงสัตว์ของพวกเพื่อนเธอ
8 โอ แม่งามเลิศในท่ามกลางหญิงทั้งหลาย ถ้าเธอไม่รู้ จงเดินไปตามรอยตีนฝูงแพะแกะ แล้วจงเลี้ยงฝูงแพะแกะของเธอไว้ ที่ข้างเต็นท์ของเมษบาลเถิด
เจ้าสาวและเจ้าบ่าว
9 โอ ที่รักของฉันเอ๋ย ฉันขอเปรียบเธอ ประหนึ่งอาชาเทียมราชรถของฟาโรห์
10 แก้มทั้งสองของเธองามด้วยอาภรณ์ ลำคอของเธอก็สวยมีสร้อยประดับเพชร
11 พวกฉันจะทำเครื่องประดับทองคำ มีลูกปัดเงินประกอบ
12 เมื่อพระราชากำลังประทับที่โต๊ะอยู่ น้ำมันแฝกหอมของดิฉันก็ส่งกลิ่นฟุ้งไป
13 ที่รักของดิฉัน เป็นเหมือนห่อมดยอบ สำหรับดิฉันห้อยอยู่ระหว่างสองถันของดิฉัน
14 ที่รักของดิฉันนั้น สำหรับดิฉันเธอเป็นเหมือนช่อดอกเทียนขาว อยู่ในสวนองุ่นเอนเกดี
15 ดูเถิด ที่รักของฉัน ดูช่างสวยงาม ดูเถิด เธอสวยงาม ดวงตาทั้งสองของเธอดังนกพิราบ
16 ดูเถิด ที่รัก เธอเป็นคนสวยงาม จริงเจ้าค่ะ เธอเป็นคนน่าชมจริงๆ ที่นอนของเราเขียวสด
17 ขื่อเรือนของเราทำด้วยไม้สนสีดาร์ และแปของเรานั้นทำด้วยไม้สนสามใบ
Setting
ตั้งค่าพระตัมภีร์หล้ก
Font
S
M
L
X
XL
ตั้งค่าพระตัมภีร์รอง
Font
S
M
L
X
XL

Background
Song of Solomon 1
1 The song of songs, which [is] Solomon's. 2 Let him kiss me with the kisses of his mouth: for thy love [is] better than wine. 3 Because of the savour of thy good ointments thy name [is as] ointment poured forth, therefore do the virgins love thee. 4 Draw me, we will run after thee: the king hath brought me into his chambers: we will be glad and rejoice in thee, we will remember thy love more than wine: the upright love thee. 5 I [am] black, but comely, O ye daughters of Jerusalem, as the tents of Kedar, as the curtains of Solomon. 6 Look not upon me, because I [am] black, because the sun hath looked upon me: my mother's children were angry with me; they made me the keeper of the vineyards; [but] mine own vineyard have I not kept. 7 Tell me, O thou whom my soul loveth, where thou feedest, where thou makest [thy flock] to rest at noon: for why should I be as one that turneth aside by the flocks of thy companions?
8 If thou know not, O thou fairest among women, go thy way forth by the footsteps of the flock, and feed thy kids beside the shepherds' tents.
9 I have compared thee, O my love, to a company of horses in Pharaoh's chariots.
10 Thy cheeks are comely with rows [of jewels], thy neck with chains [of gold].
11 We will make thee borders of gold with studs of silver.
12 While the king [sitteth] at his table, my spikenard sendeth forth the smell thereof.
13 A bundle of myrrh [is] my wellbeloved unto me; he shall lie all night betwixt my breasts.
14 My beloved [is] unto me [as] a cluster of camphire in the vineyards of En-gedi.
15 Behold, thou [art] fair, my love; behold, thou [art] fair; thou [hast] doves' eyes.
16 Behold, thou [art] fair, my beloved, yea, pleasant: also our bed [is] green.
17 The beams of our house [are] cedar, [and] our rafters of fir.
อ่านบทต่อไป




สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม