| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
คำเล้าโลมมาถึงศิโยน 1 "จงฟังเราซี เจ้าทั้งหลายผู้ขวนขวายหาการช่วยกู้ (หรือ ความชอบธรรม) เจ้าผู้แสวงพระเจ้า จงมองดูหินซึ่งได้ทรงสกัดตัวเจ้ามา และจงมองดูบ่อหินซึ่งทรงขุดเอาตัวเจ้าทั้งหลายมา
2 จงมองอับราฮัมบรรพบุรุษของเจ้าทั้งหลาย และดูซาราห์ผู้คลอดเจ้า เพราะเมื่อมีเขาอยู่แต่คนเดียว เราได้ร้องเรียกเขา และเราอวยพรเขาและกระทำให้เป็นคนมากมาย
3 เพราะว่าพระเจ้าจะทรงเล้าโลมศิโยน พระองค์จะทรงเล้าโลมที่ทิ้งร้างทั้งสิ้นของเธอ และจะทำถิ่นทุรกันดารของเธอเหมือนสวนเอเดน และทะเลทรายของเธอเหมือนอุทยานของพระเจ้า จะพบความชื่นบานและความยินดีในเธอ ทั้งการโมทนาและเสียงเพลง
4 "ชนชาติของเราเอ๋ย จงฟังเสียงของเรา ชาติของเราเอ๋ย จงเงี่ยหูฟังเรา เพราะพระธรรมจะออกไปจากเรา และความยุติธรรมจะออกไป เป็นความสว่างของชนชาติทั้งหลาย
5 การช่วยกู้ของเราใกล้เข้ามาโดยเร็ว และความรอดของเราได้ออกไปแล้ว แขนของเราจะปกครองชนชาติทั้งหลาย แผ่นดินชายทะเลรอคอยเรา และเขาหวังคอยกำลังแขนของเรา
6 จงแหงนตาดูฟ้าสวรรค์ และมองดูโลกเบื้องล่าง เพราะว่าฟ้าสวรรค์จะศูนย์สิ้นไปเหมือนควัน และแผ่นดินโลกจะร่อยหรอไปเหมือนอย่างเสื้อผ้า และเขาทั้งหลายผู้อาศัยอยู่ในนั้นจะตายไปเหมือนริ้น แต่ความรอดของเราจะอยู่เป็นนิตย์ และการช่วยกู้ของเราจะไม่สิ้นสุดเลย
7 "จงฟังเรา เจ้าทั้งหลายผู้รู้ถึงความชอบธรรมชนชาติซึ่งพระธรรมของเราอยู่ในใจ อย่ากลัวการตำหนิของมนุษย์ และอย่าวิตกต่อการกล่าวหยาบช้าของเขา
8 เพราะว่าตัวแมลงจะกินเขาเหมือนกินเสื้อผ้า และตัวหนอนจะกินเขาเหมือนกินขนแกะ แต่การช่วยกู้ของเราจะอยู่เป็นนิตย์ และความรอดของเราจะอยู่ตลอดทุกชั่วชาตพันธุ์"
9 ข้าแต่พระกรของพระเจ้า จงตื่นเถิด ตื่นเถิด จงสวมกำลัง จงตื่นอย่างสมัยเก่าก่อน ในชั่วชาตพันธุ์ที่นานมาแล้ว ท่านไม่ใช่หรือที่ทอนราหับเป็นชิ้นๆ และแทงมังกรทะลุ
10 ท่านไม่ใช่หรือที่ทำให้ทะเลแห้งไป คือน้ำของมหาสมุทรใหญ่ด้วย ซึ่งทำที่ลึกของทะเลให้เป็นหนทาง เพื่อให้ผู้ที่ได้ไถ่ไว้แล้วเดินผ่านไป
11 และผู้ที่ไถ่ไว้แล้วของพระเจ้าจะกลับ และร้องเพลงมาศิโยน ความชื่นบานเป็นนิตย์จะอยู่บนศีรษะของเขา เขาจะได้รับความชื่นบานและความยินดี ความโศกเศร้าและการถอนหายใจจะหนีไปเสีย
12 "เรา คือเราเองผู้เล้าโลมเจ้า เจ้าเป็นผู้ใดเล่าที่กลัวมนุษย์ผู้ซึ่งต้องตาย คือกลัวบุตรของมนุษย์ซึ่งถูกทำให้เหมือนหญ้า
13 และที่ได้ลืมพระเจ้าผู้สร้างของตนเสีย ผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์ และวางรากฐานของแผ่นดินโลก และที่กลัวอยู่เรื่อยไปตลอดวัน เพราะความเกรี้ยวกราดของผู้บีบบังคับ เมื่อเขาตั้งตัวเขาที่จะทำลาย และความเกรี้ยวกราดของผู้บีบบังคับอยู่ที่ไหนเล่า
14 ผู้ใดที่ค้อมลงจะได้รับการปลดปล่อยโดยเร็วเขาจะไม่ตายและลงไปสู่ปากแดนมรณา ทั้งอาหารของเขาจะไม่ขาด
15 เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ผู้กวนทะเลและคลื่นก็คะนอง พระนามของพระองค์คือพระเยโฮวาห์จอมโยธา
16 และเราได้ใส่ถ้อยคำของเราในปากของเจ้า และซ่อนเจ้าไว้ในร่มมือของเรา ซึ่งขึงฟ้าสวรรค์ และวางรากฐานของแผ่นดินโลก และกล่าวแก่ศิโยนว่า เจ้าเป็นชนชาติของเรา"
17 โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย จงปลุกตัวเอง จงปลุกตัวเอง จงยืนขึ้นเถิด เจ้าผู้ได้ดื่มจากพระหัตถ์ของพระเจ้า ซึ่งจอกแห่งพระพิโรธของพระองค์ ผู้ใดดื่มถึงตะกอน ซึ่งขันแห่งความโซเซ
18 ในบรรดาบุตรชายที่นางคลอดมา ก็ไม่มีผู้ใดนำนาง ในบรรดาบุตรชายที่นางชุบเลี้ยงมา ก็ไม่มีใครจูงนาง
19 สองสิ่งนี้ได้เกิดขึ้นแก่เจ้า ผู้ใดเล่าจะปลอบโยนเจ้า คือการล้างผลาญและการทำลาย การกันดารอาหารและดาบผู้ใดจะเล้าโลมเจ้า
20 บุตรชายของเจ้าสลบไปแล้ว เขานอนอยู่ที่ทุกหัวถนน เหมือนโครำขาวติดข่าย เขาทั้งหลายโชกโชนด้วยพระพิโรธของพระเจ้า และการขนาบของพระเจ้าของเจ้า
21 ฉะนั้นเจ้าผู้ถูกข่มใจ ผู้ซึ่งมึนเมา แต่มิใช่ด้วยเหล้าองุ่น จงฟังข้อนี้เถิด
22 องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้าพระเจ้าของเจ้าผู้ทรงสู้คดีแห่งชนชาติของพระองค์พระเจ้าของเจ้าตรัสดังนี้ว่า "ดูเถิด เราได้เอาจอกแห่งความโซเซ มาจากมือของเจ้าแล้ว ขันแห่งความพิโรธของเรา เจ้าจะไม่ต้องดื่มอีก
23 และเราจะใส่มันไว้ในมือของผู้ทรมานเจ้า ผู้ได้พูดกับเจ้าว่า ก้มลง เราจะได้ข้ามไป และเจ้าได้กระทำให้หลังของเจ้าเหมือนพื้นดิน และเหมือนถนนเพื่อให้เขาข้ามไป"
|
| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
| สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |
