อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
สัญญาถึงการกลับของพวกที่ต้องถูกกวาดต้อน 1 พระวจนะของพระเจ้ามายังเยเรมีย์ว่า
2 "พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า จงเขียนถ้อยคำทั้งสิ้นที่เราได้บอกแก่เจ้าไว้ในหนังสือเล่มหนึ่ง
3 พระเจ้าตรัสว่า เพราะดูเถิด วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะให้ประชากรของเรา คืออิสราเอลและยูดาห์กลับคืนสู่สภาพเดิม พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ และเราจะนำเขามายังแผ่นดินซึ่งเราได้ให้แก่บรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย และเขาทั้งหลายจะได้ถือกรรมสิทธิ์ที่ดินนั้น"
4 ต่อไปนี้เป็นพระวจนะซึ่งพระเจ้าตรัสเกี่ยวกับอิสราเอลและยูดาห์ว่า
5 "พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราได้ยินเสียงร้องเพราะความกลัวตัวสั่น ความสยดสยองและความไร้ศานติภาพ
6 จงถามเถิดและดูว่า ผู้ชายจะคลอดบุตรได้หรือ ทำไมเราจึงเห็นผู้ชายทุกคน เอามือกดไว้ที่เอวเหมือนผู้หญิงจะคลอดบุตร ทำไมหน้าตาทุกคนจึงซีดไป
7 อนิจจาเอ๋ย วันนั้นใหญ่โตเหลือเกิน ไม่มีวันใดเหมือน เป็นเวลาทุกข์ใจของยาโคบ แต่เขาก็ยังจะรอดวันนั้นไปได้
8 "พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า ในวันนั้นเหตุการณ์จะเกิดขึ้น คือเราจะหักแอกจากคอของเขาทั้งหลายเสีย และเราจะระเบิดพันธนะของเขาเสีย และคนต่างชาติจะไม่ทำให้เขาเป็นคนรับใช้อีก
9 แต่เขาทั้งหลายจะปรนนิบัติพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขาทั้งหลาย และดาวิดพระราชาของเขาทั้งหลายผู้ซึ่งเราจะให้เกิดมาเพื่อเขา
10 "พระเจ้าตรัสว่า ยาโคบผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลย อิสราเอลเอ๋ย อย่าครั่นคร้าม เพราะนี่แน่ะ เราจะช่วยเจ้าจากที่ไกลให้รอด ทั้งลูกหลานของเจ้าจากแผ่นดินที่เขาไปเป็นเชลยยาโคบจะกลับมา และมีความสงบและความสบาย และจะไม่มีผู้ใดกระทำให้เขากลัว
11 พระเจ้าตรัสว่า เพราะเราอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยเจ้าให้รอด เราจะกระทำให้บรรดาประชาชาติทั้งสิ้นถึงอวสาน คือผู้ซึ่งเราได้กระจายเจ้าให้ไปอยู่ท่ามกลางเขานั้น แต่ส่วนเจ้าเราจะไม่กระทำให้ถึงอวสาน เราจะตีสอนเจ้าตามขนาด และด้วยประการใดก็ตามเราจะไม่ปล่อยเจ้าโดยไม่ลงโทษ
12 "เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ที่เจ็บของเจ้าก็ร้าย และบาดแผลของเจ้าก็ฉกรรจ์
13 ไม่มีผู้ใดที่จะช่วยคดีของเจ้า ไม่มียารักษาบาดแผลของเจ้า ไม่มีการรักษาให้เจ้า
14 คนรักทั้งสิ้นของเจ้าได้ลืมเจ้าเสีย เขาทั้งหลายไม่ต้องการเจ้าแล้ว เพราะเราตีเจ้าอย่างการโบยตีของศัตรู เป็นการลงโทษอย่างของคนโหดร้าย เพราะว่าความผิดของเจ้าก็ใหญ่ยิ่ง เพราะว่าบาปของเจ้าก็มาก
15 ไฉนเจ้าร้องเพราะความเจ็บของเจ้า ที่เจ็บของเจ้าก็ร้าย เพราะว่ากรรมชั่วของเจ้าใหญ่ยิ่ง เพราะว่าบาปของเจ้ามาก เราได้กระทำสิ่งเหล่านี้แก่เจ้า
16 เพราะฉะนั้นผู้ใดที่กินเจ้า เขาจะถูกกิน ปรปักษ์ของเจ้าหมดสิ้นทุกคนจะตกไปเป็นเชลย ผู้เหล่านั้นที่ปล้นเจ้า เขาจะเป็นของถูกปล้นและทุกคนที่กินเจ้าเป็นเหยื่อเราจะทำเขาให้เป็นเหยื่อ
17 เพราะเราจะเรียกเนื้อขึ้นมาให้แก่เจ้า และเราจะรักษาบาดแผลของเจ้าให้หาย พระเจ้าตรัสเพราะเขาทั้งหลายเรียกเจ้าว่าพวกนอกคอก คือศิโยนซึ่งไม่มีใครต้องการ
18 "พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะให้เต็นท์แห่งยาโคบกลับสู่สภาพเดิมและมีความเอ็นดูในเรื่องที่อาศัยของเขา เขาจะสร้างเมืองนั้นขึ้นใหม่บนเนินของเมือง และพระราชวังจะตั้งอยู่ในที่ที่เคยอยู่
19 จะมีเพลงโมทนาพระคุณออกมาจากที่เหล่านั้น และมีเสียงของผู้ที่รื่นเริง เราจะทวีเขาขึ้น และเขาจะไม่มีเพียงน้อยคน เราจะกระทำให้เขามีเกียรติเขาจะไม่เป็นแต่ผู้เล็กน้อย
20 ลูกหลานของเขาจะเป็นเหมือนสมัยก่อน และชุมนุมของเขาจะได้ถูกสถาปนาไว้ต่อหน้าเรา และทุกคนที่บีบบังคับเขา เราจะลงโทษ
21 เจ้านายของเขาจะเป็นคนหนึ่งในพวกเขาทั้งหลายผู้ครอบครองของเขาจะออกมาจากท่ามกลางเขาเอง เราจะกระทำให้ท่านนั้นเข้ามาใกล้และท่านนั้นจะเข้าใกล้เรา เพราะใครเล่ากล้าเข้ามาใกล้เราได้เองพระเจ้าตรัส
22 และเจ้าทั้งหลายจะเป็นประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า"
23 จงดูพายุของพระเจ้า พระพิโรธได้ออกไปแล้ว เป็นพายุกวาด จะวนเวียนอยู่บนศีรษะของคนอธรรม
24 ความกริ้วอันแรงกล้าของพระเจ้าจะไม่หยุดยั้งจนกว่าพระองค์จะทรงกระทำและให้สำเร็จ ตามพระทัยพระองค์ประสงค์ ในวาระสุดท้าย เจ้าทั้งหลายจะเข้าใจข้อความนี้
|
อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |