| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
การแบ่งแผ่นดินและเครื่องชั่วตวงที่เที่ยงตรง 1 "เมื่อเจ้าแบ่งแผ่นดินให้เป็นกรรมสิทธิ์นั้น เจ้าจงถวายที่ดินส่วนหนึ่งไว้เพื่อพระเจ้าให้เป็นตำบลบริสุทธิ์ยาวสองหมื่นห้าพันศอก และกว้างสองหมื่นศอก จะเป็นที่บริสุทธิ์ตลอดบริเวณนั้น
2 ในบริเวณนี้ให้มีที่สี่เหลี่ยมจตุรัสแปลงหนึ่งยาวห้าร้อยกว้างห้าร้อยศอก สำหรับสถานนมัสการให้มีบริเวณว่างไว้โดยรอบอีกห้าสิบศอก
3 ในตำบลบริสุทธิ์นั้น เจ้าจงวัดส่วนหนึ่งออก ยาวสองหมื่นห้าพันศอก กว้างหนึ่งหมื่นศอก ในบริเวณนี้ให้เป็นที่ตั้งของสถานนมัสการ คือที่บริสุทธิ์ที่สุด
4 ให้เป็นส่วนแผ่นดินที่บริสุทธิ์ ให้เป็นของปุโรหิต ผู้ปรนนิบัติอยู่ในสถานนมัสการ และเข้าใกล้พระเจ้าเพื่อจะปรนนิบัติพระองค์ ให้เป็นที่สำหรับปลูกบ้านเรือนของเขาและเป็นที่บริสุทธิ์สำหรับสถานนมัสการ
5 อีกส่วนหนึ่งซึ่งยาวสองหมื่นห้าพันศอกและกว้างหนึ่งหมื่นศอกนั้นเป็นที่ของคนเลวี ผู้ปรนนิบัติอยู่ที่พระวิหารให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเขา ที่จะสร้างเมืองเพื่ออาศัยอยู่
6 "ใกล้ๆกับส่วนที่ตั้งไว้เป็นตำบลบริสุทธิ์นั้น เจ้าจะต้องกำหนดที่ดินผืนหนึ่งกว้างห้าพันศอก ยาวสองหมื่นห้าพันศอกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเมือง ให้เป็นของพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด
7 "แผ่นดินทั้งสองข้างของตำบลบริสุทธิ์และส่วนของเมืองนั้น ให้ยกเป็นที่ดินของเจ้านายเคียงข้างกับตำบลบริสุทธิ์ และส่วนของเมืองด้านตะวันตกและตะวันออกมีส่วนยาวเท่ากับส่วนที่ยกให้คนเผ่าหนึ่ง ยืดออกไปตามทางตะวันตกและทางตะวันออกของเขตแดนแผ่นดิน
8 ให้เป็นส่วนของเจ้านายในอิสราเอล และเจ้านายของเราจะไม่บีบคั้นประชากรของเราอีก แต่เจ้านายเหล่านั้นจะยอมให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลได้แผ่นดินตามส่วนเผ่าของตน
9 "พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า โอ บรรดาเจ้านายแห่งอิสราเอลเอ๋ย พอเสียทีเถิด จงทิ้งการทารุณและการบีบคั้นเสียและกระทำความยุติธรรมและความชอบธรรม พระเจ้าตรัสว่า จงเลิกการขับไล่ประชากรของเราให้ออกจากที่ดินอันเป็นกรรมสิทธิ์ของเขาเสีย
10 "เจ้าจงมีตาชั่ง เอฟาห์และบัทที่เที่ยงตรง
11 เอฟาห์และบัทนั้นให้เป็นขนาดเดียวกัน บัทหนึ่งจุหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ และเอฟาห์ก็จุหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ และเอฟาห์ก็จุหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ ให้โฮเมอร์เป็นเครื่องวัดมาตรฐาน
12 เชเขลหนึ่งมียี่สิบเก-ราห์ น้ำหนักห้าเชเขลก็ให้เป็นห้าเชเขล สิบเชเขลก็ให้เป็นสิบเชเขล และมาเนของเจ้าก็ให้มีห้าสิบเชเขล (บัท เอฟาห์ โฮเมอร์ เชเขล เก-ราห์ มาเน เหล่านี้ ดูค่าเทียบมาตราปัจจุบันที่หน้าต้นเล่ม)
บรรดาของถวายและเทศกาล 13 "ต่อไปนี้เป็นกำหนดของถวายที่เจ้าทั้งหลายจะต้องถวาย คือ ข้าวสาลีโฮเมอร์หนึ่ง ให้ถวายหนึ่งในหกเอฟาห์ ข้าวบารลีโฮเมอร์หนึ่งให้ถวายหนึ่งในหกของเอฟาห์
14 และส่วนกำหนดประจำของน้ำมัน น้ำมันโคระหนึ่งถวายหนึ่งในสิบของบัท (โคระก็เหมือนโฮเมอร์ จุสิบบัท)
15 แกะฝูงสองร้อยตัวก็ให้ถวายตัวหนึ่ง จากบรรดาครอบครัวอิสราเอล พระเจ้าตรัสว่า นี่แหละเป็นของถวายสำหรับธัญญบูชา เครื่องเผาบูชา และศานติบูชา เพื่อทำการลบมลทินให้เขาทั้งหลาย
16 ให้ประชาชนทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินนี้มอบของถวายเหล่านี้แก่เจ้านายแห่ง อิสราเอล
17 ให้เป็นหน้าที่ของเจ้านายที่จะจัด เครื่องเผาบูชา ธัญญบูชา เครื่องดื่มบูชาณงานเทศกาลทั้งหลายในวันขึ้นค่ำและสะบาโต ในงานเทศกาลที่กำหนดไว้ของพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งสิ้น ให้เขาจัดเครื่องบูชาไถ่บาป ธัญญบูชา เครื่องเผาบูชา และศานติบูชา เพื่อกระทำการลบบาปให้แก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล
18 "พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ในวันที่หนึ่งของเดือนที่หนึ่ง เจ้าจงเอาวัวหนุ่มที่ปราศจากตำหนิตัวหนึ่ง และเจ้าจงชำระสถานนมัสการเสีย
19 ให้ปุโรหิตเอาเลือดของเครื่องบูชาไถ่บาปมาบ้าง และจงประพรมที่เสาประตูพระวิหาร ที่ขั้นสี่มุมของแท่นบูชาและบนเสาประตูของลานชั้นใน
20 ในวันที่เจ็ดของเดือนนั้นเจ้าจงกระทำเช่นเดียวกัน เพื่อผู้หนึ่งผู้ใดที่กระทำบาปด้วยความพลั้งเผลอหรือความรู้เท่าไม่ถึงการ เพื่อว่าเจ้าจะได้กระทำการลบมลทินพระวิหาร
21 "ในวันที่สิบสี่ของเดือนต้น เจ้าจงฉลองเทศกาลปัศกา จงรับประทานขนมปังไร้เชื้อตลอดเทศกาลเจ็ดวัน
22 ในวันนั้นให้เจ้านายจัดหาวัวหนุ่มตัวหนึ่งสำหรับตนเองและราษฎรทั้งสิ้น เพื่อเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
23 และในเจ็ดวันที่มีเทศกาลเลี้ยง ให้เจ้านายจัดหาวัวหนุ่มเจ็ดตัวกับแกะผู้เจ็ดตัวที่ปราศจากตำหนิ ให้เป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระเจ้าทุกๆวันตลอดเจ็ดวันนั้น และจัดหาแพะผู้ตัวหนึ่งทุกวันให้เป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
24 และให้เจ้านายจัดหาธัญญบูชาเอฟาห์หนึ่งคู่กับวัวผู้หนึ่ง และเอฟาห์หนึ่งคู่กับแกะผู้หนึ่ง และน้ำมันหนึ่งฮินต่อแป้งทุกเอฟาห์
25 ในวันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ด และในเทศกาลเลี้ยงทั้งเจ็ดวัน ให้ท่านจัดหาของเช่นเดียวกันสำหรับเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป เครื่องเผาบูชา ธัญญบูชา และเครื่องน้ำมัน
|
| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
| สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |
