| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
พระเจ้าทรงอาลัยถึงชนชาติของพระองค์ที่หลงเจิ่น 1 ครั้งเมื่ออิสราเอลยังเด็กอยู่เราก็รักเขา เราได้เรียกบุตรชายของเราออกมาจากอียิปต์
2 เรายิ่งเรียกเขามากเท่าใด เขายิ่งออกไปห่างจากเรามากเท่านั้น เขาถวายสัตวบูชาแก่พระบาอัล และเผาเครื่องหอมถวายแก่รูปเคารพอยู่เรื่อยไป
3 แต่เรานี่แหละสอนเอฟราอิมให้เดิน เราอุ้มเขาทั้งหลายไว้ แต่เขาหาทราบไม่ว่า เราเป็นผู้รักษาเขาให้หาย
4 เราจูงเขาด้วยสายมนุษยธรรม และด้วยปลอกแห่งความรัก เราเป็นผู้กระทำให้แอกที่ขากรรไกรของเขาเบาลงและเราก้มลงเลี้ยงเขา
5 เขาจะไม่กลับไปยังแผ่นดินอียิปต์หรือ และอัสซีเรียจะเป็นกษัตริย์ของเขา เพราะเขาปฏิเสธไม่ยอมกลับไปหาเรา
6 ดาบจะรุกรานบรรดาหัวเมืองของเขา ทำลายดาลประตูของเขาเสีย และผลาญเขาเสียเพราะแผนการของเขา
7 ประชากรของเราโน้มไปในทางที่เหินห่างจากเราเขาจึงถูกกำหนดให้ประจำแอก ไม่มีใครจะปลดเขาให้พ้นไปได้
8 โอ เอฟราอิมเอ๋ย เราจะปล่อยเจ้าได้อย่างไรโอ อิสราเอลเอ๋ย เราจะโยนเจ้าไปให้ผู้อื่นได้อย่างไร เราจะปล่อยเจ้าให้เหมือนเมืองอัดมาห์ได้อย่างไรเรากระทำเจ้าให้เหมือนเมืองเศโบยิมได้อย่างไร จิตใจของเราปั่นป่วนอยู่ภายใน ความเอ็นดูของเราก็คุกรุ่นขึ้น
9 เราจะไม่ลงอาชญาตามที่เรากริ้วจัด เราจะไม่ทำลายเอฟราอิมอีก เพราะเราเป็นพระเจ้าไม่ใช่มนุษย์ เราเป็นผู้บริสุทธิ์ท่ามกลางพวกเจ้า เราจะไม่เข้าในเมือง
10 เขาทั้งหลายจะติดตามพระเจ้าไป ผู้ซึ่งมีสิงหนาทดั่งราชสีห์ เออ พระองค์จะทรงเปล่งพระสุรเสียง และบุตรทั้งหลายของพระองค์จะตัวสั่นสะท้านมาจากทิศตะวันตก
11 เขาจะตัวสั่นสะท้านมาเหมือนวิหคจากอียิปต์และเหมือนนกพิราบจากแผ่นดินอัสซีเรีย เราจะให้เขากลับไปบ้านของเขา พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
เอฟราอิมถูกทรงขนาบเพราะความเท็จและการบีบบังคับ 12 เอฟราอิมได้กั้นล้อมเราไว้ด้วยความมุสา และพงศ์พันธุ์อิสราเอลล้อมเราด้วยเล่ห์ลวง และยูดาห์ยังเถลไถลไปจากพระเจ้า และจากองค์บริสุทธิ์ผู้เที่ยงธรรม
|
| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
| สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |
