| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
เยเรมีย์กล่าวพยากรณ์ให้พวกยิวที่อยู่ในอียิปต์ 1 พระวจนะที่มายังเยเรมีย์เกี่ยวด้วยบรรดายิวที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินอียิปต์ที่มิกดล ที่ทาปานเหสที่เมมฟิส และในแผ่นดินปัทโรสว่า
2 "พระเจ้าจอมโยธาพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เจ้าทั้งหลายได้เห็นบรรดาเหตุร้ายที่เรานำมาเหนือกรุงเยรูซาเล็มและเหนือหัวเมืองยูดาห์ทั้งสิ้น ดูเถิด ทุกวันนี้เมืองเหล่านั้นก็เป็นที่ร้างเปล่าไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ในนั้น
3 เพราะความอธรรมซึ่งเขาทั้งหลายได้กระทำได้ยั่วเย้าเราให้มีความโกรธ ด้วยการที่เขาทั้งหลายไปเผาเครื่องหอม และปรนนิบัติพระอื่นซึ่งเขาไม่รู้จัก ไม่ว่าเขาเอง หรือเจ้าทั้งหลายหรือบรรพบุรุษของเจ้า
4 อย่างไรก็ดีเราได้ใช้บรรดาผู้รับใช้ของเรา คือผู้เผยพระวจนะมายังเจ้าอย่างไม่หยุดหย่อนกล่าวว่า โธ่เอ๋ย อย่ากระทำสิ่งอันน่าเกลียดนี้ ซึ่งเราเกลียดชัง
5 แต่เขาไม่ฟังหรือเงี่ยหูฟัง เพื่อจะหันกลับจากความชั่วร้ายของเขาและไม่เผาเครื่องหอมแก่พระอื่น
6 เพราะฉะนั้นเราจึงได้เทความพิโรธและความโกรธของเราออก ให้พลุ่งขึ้นในหัวเมืองยูดาห์และในถนนหนทางของกรุงเยรูซาเล็ม และเมืองเหล่านั้นก็กลายเป็นที่ทิ้งร้างและที่ร้างเปล่าอย่างทุกวันนี้
7 และบัดนี้พระเยโฮวาห์พระเจ้าจอมโยธาพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ทำไมเจ้าทั้งหลายจึงทำความชั่วร้ายนี้แก่ตัวเจ้าเอง และตัดเอาผู้ชายผู้หญิงทั้งทารกและเด็กเสียจากเจ้า เสียจากท่ามกลางยูดาห์ ไม่มีชนที่เหลืออยู่ไว้แก่เจ้าเลย
8 ทำไมเจ้าทั้งหลายจึงยั่วเย้าเราให้โกรธ ด้วยการที่มือของเจ้ากระทำด้วยการเผาเครื่องหอมให้แก่พระอื่น ในแผ่นดินอียิปต์ที่ที่เจ้ามาอยู่นั้น เพื่อเจ้าจะต้องถูกตัดออกและเป็นที่สาปแช่งและเป็นขี้ปากท่ามกลาง บรรดาประชาชาติแห่งแผ่นดินโลก
9 เจ้าได้ลืมความอธรรมของบรรพบุรุษของเจ้าความอธรรมของบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์ บรรดาความอธรรมของนางสนมและมเหสีของเขาทั้งหลาย ความอธรรมของเจ้าเอง และความอธรรมของภรรยาของเจ้า ซึ่งเขาทั้งหลายได้กระทำในแผ่นดินยูดาห์และในถนนหนทางของกรุงเยรูซาเล็มเสียแล้วหรือ
10 แม้กระทั่งวันนี้แล้วเขาทั้งหลายก็ยังมิได้ถ่อมตัวลง หรือเกรงกลัวหรือดำเนินตามพระธรรมหรือตามกฎหมายของเรา ซึ่งเราให้มีไว้หน้าเจ้าทั้งหลายและหน้าบรรพบุรุษของเจ้า
11 "เพราะฉะนั้นพระเจ้าจอมโยธาพระเจ้าอิสราเอลจึงตรัสดังนี้ว่า ดูเถิดเราจะมุ่งหน้าของเราต่อสู้เจ้าหมายลงโทษ จะตัดยูดาห์ออกเสียให้สิ้น
12 เราจะเอาชนยูดาห์ที่เหลืออยู่ผู้ซึ่งมุ่งหน้ามาที่แผ่นดินอียิปต์เพื่อจะอาศัยอยู่นั้น และเขาทั้งหลายจะถูกผลาญเสียหมด เขาจะล้มลงในแผ่นดินอียิปต์ เขาจะถูกผลาญด้วยดาบ และด้วยการกันดารอาหาร ตั้งแต่คนเล็กน้อยที่สุดจนถึงคนใหญ่โตที่สุด เขาทั้งหลายจะตายด้วยดาบและด้วยการกันดารอาหาร และเขาจะกลายเป็นคำสาป เป็นที่น่าหวาดเสียว เป็นคำแช่งและเป็นขี้ปาก
13 เราจะต้องลงโทษคนเหล่านั้น ผู้อาศัยอยู่ในแผ่นดินอียิปต์ ดังที่เราลงโทษกรุงเยรูซาเล็มด้วยดาบด้วยการกันดารอาหาร และด้วยโรคระบาด
14 จนคนยูดาห์ที่เหลืออยู่ผู้ซึ่งมาอาศัยในแผ่นดินอียิปต์นั้นจะไม่รอดพ้นหรือเหลือกลับไปยังแผ่นดินยูดาห์ ที่ซึ่งเขาปรารถนาจะกลับไปอาศัยอยู่ เพราะว่าเขาจะไม่ได้กลับไป นอกจากผู้ลี้ภัยบางคน"
15 แล้วบรรดาผู้ชายผู้รู้ว่าภรรยาของตัวได้ถวายเครื่องหอมแก่พระอื่น และบรรดาผู้หญิงที่ยืนอยู่ใกล้เป็นที่ชุมนุมใหญ่ คือบรรดาประชาชนผู้อาศัยในปัทโรส ในแผ่นดินอียิปต์ได้ตอบเยเรมีย์ว่า
16 "สำหรับถ้อยคำซึ่งท่านได้บอกแก่เราในพระนามของพระเจ้านั้น เราจะไม่ฟังท่าน
17 แต่เราจะกระทำทุกสิ่งที่เราได้บนไว้ คือเผาเครื่องหอมถวายเจ้าแม่แห่งฟ้าสวรรค์และเทเครื่องดื่มถวายแก่พระนางเจ้าดังที่เราได้กระทำ ทั้งพวกเราและบรรพบุรุษของเรา บรรดากษัตริย์และเจ้านายของเรา ในหัวเมืองยูดาห์และในถนนหนทางกรุงเยรูซาเล็ม ทำอย่างนั้นแล้วเราจึงมีอาหารบริบูรณ์และอยู่เย็นเป็นสุข และไม่เห็นเคราะห์ร้ายอย่างใด
18 ตั้งแต่เรางดการเผาเครื่องหอมแห่งเจ้าฟ้าสวรรค์ และเทเครื่องดื่มถวายแก่พระนางเจ้า เราก็ขัดสนทุกอย่าง และถูกผลาญด้วยดาบและด้วยการกันดารอาหาร"
19 และพวกผู้หญิงกล่าวว่า "เมื่อเราเผาเครื่องหอมถวายเจ้าแม่แห่งเจ้าฟ้าสวรรค์ และเทเครื่องดื่มถวายแก่พระนางเจ้าที่เราได้ทำขนมพิมพ์รูปพระนางเจ้าถวาย และที่ได้เทเครื่องดื่มถวายแก่พระนางเจ้านั้น เรากระทำนอกเหนือความเห็นชอบของสามีของเราหรือ"
20 แล้วเยเรมีย์ได้ตอบบรรดาประชาชน ทั้งพวกผู้ชายและผู้หญิง คือประชาชนทั้งปวงผู้ให้คำตอบแก่ท่านว่า
21 "สำหรับเครื่องหอมที่ท่านได้เผาถวายในหัวเมืองยูดาห์ และในถนนหนทางกรุงเยรูซาเล็ม ทั้งตัวท่านบรรพบุรุษของท่าน บรรดาพระราชาและเจ้านายของท่านและราษฎร พระเจ้ามิได้ทรงจดจำไว้ดอกหรือ พระองค์ไม่ได้ทรงนึกถึงหรือ
22 พระเจ้าจะทรงทนต่อการกระทำอันชั่วร้ายของท่าน และการอันน่าเกลียดซึ่งท่านได้กระทำนั้น ต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว เพราะฉะนั้นแผ่นดินของท่านจึงได้กลายเป็นที่ร้างเปล่าและที่ทิ้งร้าง และเป็นที่สาปแช่ง ปราศจากคนอาศัยดังทุกวันนี้
23 เพราะว่าท่านได้เผาเครื่องหอม และเพราะว่าท่านได้กระทำบาปต่อพระเจ้า และไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเจ้า หรือดำเนินตามพระธรรมของพระองค์ตามกฎหมายของพระองค์ และตามพระโอวาทของพระองค์ โทษนี้จึงได้ตกแก่ท่าน ดังทุกวันนี้"
24 เยเรมีย์ได้กล่าวแก่ประชาชนทั้งสิ้นและแก่พวกผู้หญิงทั้งสิ้นว่า "บรรดาท่านทั้งหลายแห่งยูดาห์ผู้อยู่ในแผ่นดินอียิปต์ จงฟังพระวจนะของพระเจ้า
25 พระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ตัวเจ้าและภรรยาของเจ้าได้ยืนยันด้วยปากของเจ้าทั้งหลายเอง และได้กระทำด้วยมือของเจ้าทั้งหลายให้สำเร็จ กล่าวว่า เราจะแก้บนของเราซึ่งเราได้บนไว้แน่นอน คือเผาเครื่องหอมถวายราชินีแห่งฟ้าสวรรค์ และเทเครื่องดื่มถวายแก่พระนางเจ้า แล้วก็ดำรงการบนของเจ้าและแก้บนของเจ้า
26 เพราะฉะนั้นบรรดาเจ้าทั้งหลายแห่งยูดาห์ผู้อยู่ในแผ่นดินอียิปต์ จงฟังพระวจนะของพระเจ้า พระเจ้าตรัสว่า ดูเถิด เราได้ปฏิญาณโดยชื่อใหญ่ยิ่งของเราว่าปากของคนใดแห่งยูดาห์ตลอดทั่วแผ่นดินอียิปต์จะไม่ออกชื่อของเราโดยกล่าวว่า พระเยโฮวาห์เจ้าทรงพระชนม์อยู่ตราบใด
27 ดูเถิดเราคอยดูอยู่เพื่อลงโทษ มิใช่ความดีชนยูดาห์ทั้งสิ้นผู้อยู่ในแผ่นดินอียิปต์จะถูกผลาญเสียด้วยดาบ และด้วยการกันดารอาหาร จนกว่าจะถึงที่สุดของเขา
28 และบรรดาผู้ที่หนีพ้นดาบจะกลับจากแผ่นดินอียิปต์ไปยังแผ่นดินยูดาห์ มีจำนวนน้อย และคนยูดาห์ที่เหลืออยู่ทั้งสิ้น ซึ่งมาอาศัยอยู่ที่แผ่นดินอียิปต์ จะทราบว่าคำของใครจะยั่งยืน เป็นคำของเขาหรือคำของเราทั้งหลาย
29 พระเจ้าตรัสว่านี่จะเป็นหมายสำคัญแก่เจ้า คือเราจะลงโทษเจ้าในที่นี้เพื่อเจ้าจะได้ทราบว่าคำของเราจะตั้งมั่นคงอยู่ต่อเจ้าเป็นโทษเป็นแน่
30 พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิดเราจะมอบฟาโรห์โฮฟรา กษัตริย์แห่งอียิปต์ไว้ในมือศัตรูของเขา และในมือของคนเหล่านั้นที่แสวงหาชีวิตของเขา ดังที่เราได้มอบกษัตริย์แห่งยูดาห์ไว้ในมือของเนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน ผู้ซึ่งเป็นศัตรูของเขาและแสวงหาชีวิตของเขา"
|
| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
| สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |
