| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
ความพินาศที่จะมาถึงเยรูซาเล็มและยูดาห์ 1 ประชาชนเบนยามินเอ๋ย จงหนีไปเพื่อความปลอดภัยจากกลางกรุงเยรูซาเล็ม จงเป่าเขาสัตว์ในเมืองเทโคอา และยกสัญญาณขึ้นไว้บนเบธฮักเคเรม เพราะเหตุร้ายโผล่ออกมาจากทิศเหนือ คือการทำลายอย่างใหญ่หลวง
2 เราจะทำลายสาวสวยและแบบบาง คือบุตรีของศิโยนเสีย
3 ผู้เลี้ยงแกะพร้อมกับฝูงแกะจะมาสู้เธอ เขาจะตั้งเต็นท์ไว้รอบเธอ ต่างก็จะหากินอยู่ในที่ของมัน
4 "จงเตรียมทำสงครามกับเธอ ลุกขึ้น ให้เราโจมตีเวลาเที่ยงวัน" "วิบัติแก่พวกเรา เพราะว่ากลางวันคล้อยเสียแล้วเงาของเวลาเย็นก็ยาวออกไป"
5 "ลุกขึ้น ให้เราเข้าตีเวลากลางคืน และทำลายบรรดาวังของเธอเสีย"
6 เพราะพระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า "จงโค่นต้นไม้ของเธอลง จงก่อเชิงเทินไว้สู้กรุงเยรูซาเล็ม นี่แหละนครที่ต้องถูกทำโทษ ภายในเธอไม่มีอะไรนอกจากการบีบบังคับ
7 บ่อน้ำยังน้ำเย็นให้มีอยู่เสมอฉันใด เธอก็ยังความอธรรมให้เกิดขึ้นเรื่อยๆฉันนั้น ได้ยินถึงความทารุณและการทำลายมีภายในเธอ ความเจ็บปวดและความบาดเจ็บก็ปรากฏต่อเราเสมอ
8 กรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย จงรับคำตักเตือนเถิด เกรงว่าเราจะพรากรักจากเจ้าไปเสีย เกรงว่าเราจะกระทำเจ้าให้เป็นที่เริศร้าง เป็นแผ่นดินปราศจากคนอาศัย"
9 พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า "เขาทั้งหลายจะกวาดชนอิสราเอล ชนที่เหลืออยู่นั้นเสียให้เกลี้ยงอย่างเล็มเถาองุ่นเหมือนคนเก็บผลองุ่นเอามือเก็บผล ตามกิ่งของมันอีกคำรบหนึ่ง"
10 ข้าพเจ้าควรจะพูดและให้คำตักเตือนแก่ผู้ใดดีนะ เพื่อเขาจะได้เชื่อฟัง ดูเถิด หูของเขาตันเสียแล้ว เขาฟังไม่ได้ ดูเถิด พระวจนะของพระเจ้าเป็นสิ่งที่เขาดูแคลน เขาไม่พอใจฟัง
11 เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงมีพระพิโรธของพระเจ้าเต็มไปหมด ข้าพเจ้าจะเก็บไว้อีกไม่ไหวแล้ว "จงเทออกรดเด็กๆที่ตามถนน และรดพวกหนุ่มๆที่ชุมนุมกันอยู่ด้วย ทั้งสามีและภรรยาก็จะต้องเอาไป ทั้งคนแก่และคนชราด้วย
12 บ้านเรือนของเขาจะต้องยกให้เป็นของคนอื่น ทั้งไร่นาและภรรยาของเขาด้วย เพราะเราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้ชาวแผ่นดิน" พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
13 "เพราะว่า ตั้งแต่คนที่ต่ำต้อยที่สุดจนถึงคนใหญ่โตที่สุด ทุกคนโลภอยากได้กำไร และทุกคนก็กระทำการด้วยความเท็จ ตั้งแต่ผู้เผยพระวจนะตลอดถึงปุโรหิต
14 เขาทั้งหลายได้รักษาแผลแห่งประชากรของเราแต่เล็กน้อย กล่าวว่า สวัสดิภาพ สวัสดิภาพ เมื่อไม่มีสวัสดิภาพเลย
15 เมื่อเขากระทำการน่าเกลียดน่าชังเขาละอายหรือเปล่าเลย เขาไม่ละอายเสียเลยทีเดียว เขาไม่รู้จักว่าอย่างไรจึงจะขายหน้า เพราะฉะนั้นเขาจะล้มลงท่ามกลางพวกที่ล้มแล้ว เมื่อเราลงโทษเขาทั้งหลาย เขาจะคว่ำ" พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
16 พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า "จงยืนที่ถนนและมองให้ดี และถามหาทางโบราณนั้น ว่าทางดีอยู่ที่ไหน แล้วจงเดินในทางนั้น และให้จิตใจของท่านได้ความสงบ แต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า เราจะไม่เดินในนั้น
17 เราวางยามไว้เหนือเจ้า สั่งว่า จงฟังเสียงเขาสัตว์ แต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า เราทั้งหลายจะไม่ยอมฟัง
18 เพราะฉะนั้น บรรดาประชาชาติเอ๋ย จงฟัง ที่ประชุมเอ๋ย จงทราบเถิดว่าอะไรจะบังเกิดขึ้นแก่เขา
19 พิภพเอ๋ย จงฟังเถิด ดูเถิด เรากำลังนำความร้ายมาเหนือชนชาตินี้ คือผลแห่งกโลบายของเขา เพราะเขามิได้เชื่อฟังถ้อยคำของเรา ส่วนพระธรรมของเรานั้นเขาปฏิเสธเสีย
20 มีกำยานมาถึงเราจากเมืองเชบามีตะไคร้ส่งมาจากเมืองไกล เพื่ออะไรเล่า เครื่องเผาบูชาของเจ้าก็ยังไม่เป็นที่รับได้ หรือเครื่องสักการบูชาของเจ้าก็ไม่เป็นที่พอใจเรา
21 เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด ต่อหน้าชนชาตินี้ เราจะวางเครื่องสะดุดไว้ให้เขาสะดุด ทั้งบิดาและบุตรด้วยกัน ทั้งเพื่อนบ้านและมิตรสหายจะพินาศ
22 พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า "ดูเถิด ชนชาติหนึ่งกำลังมาจากแดนเหนือ ประชาชาติใหญ่ชาติหนึ่งถูกเร้าให้มาจากส่วนที่ไกลที่สุดของพิภพ
23 เขาทั้งหลายจับคันธนูและหอก เขาทั้งหลายดุร้ายและไม่มีความสงสาร เสียงของเขาก็เหมือนเสียงทะเลกำเริบ เขาทั้งหลายขี่ม้า และจัดเตรียมกระบวนเหมือนชายที่จะเข้าสงคราม บุตรีศิโยนเอ๋ย เขาทั้งหลายมาต่อสู้เจ้า"
24 พวกเราได้ยินข่าวพวกนั้น มือของเราก็อ่อนลงอย่างช่วยไม่ได้ ความแสนระทมได้จับเราไว้ เป็นความเจ็บเหมือนสตรีกำลังคลอดบุตร
25 อย่าเดินออกไปในทุ่งนา หรือเดินบนถนน เพราะศัตรูมีดาบ มีความสยดสยองอยู่ทุกด้าน
26 บุตรีแห่งประชากรของเราเอ๋ย จงเอาผ้ากระสอบคาดเอวไว้ และกลิ้งเกลือกอยู่ในกองเถ้า จงไว้ทุกข์เหมือนเพื่อบุตรชายคนเดียว เป็นการคร่ำครวญอย่างแสนขมขื่นที่สุด เพราะว่าผู้ทำลาย มาสู้เราในทันทีทันใด
27 "เราได้กระทำให้เจ้าเป็นผู้ลองและผู้ทดสอบ ท่ามกลางประชากรของเรา เพื่อเจ้าจะทราบและลองพฤติการณ์ทั้งหลายของเขา
28 เขาทั้งหลายมักกบฏอย่างดื้อด้านทั้งสิ้น เที่ยวนินทาเขาไป เขาทั้งหลายเป็นทองสัมฤทธิ์ และเป็นเหล็ก เขาทุกคนประพฤติเลวทรามทั้งนั้น
29 เครื่องสูบลมของเขาสูบอย่างดุเดือด ตะกั่วก็ถูกไฟเผาผลาญเสีย ถลุงกันเรื่อยไปก็เปล่าประโยชน์ เพราะว่าคนชั่วก็ยังไม่หายไปได้
30 จะเรียกเขาทั้งหลายได้ว่าเป็นขี้ (สองคำนี้ คำในภาษาฮีบรูมีเสียงคล้ายกัน) เงิน เพราะพระเจ้าทรงปฏิเสธ (สองคำนี้ คำในภาษาฮีบรูมีเสียงคล้ายกัน) เขาเสียแล้ว"
|
| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
| สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |
