บทที่
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
1 2 3 4
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
1 2 3 4 5 6 7 8
1 2 3 4 5
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
1 2 3
1 2 3 4 5 6 7 8 9
1
1 2 3 4
1 2 3 4 5 6 7
1 2 3
1 2 3
1 2 3
1 2
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
1 2 3 4
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
1 2 3 4 5 6
1 2 3 4 5 6
1 2 3 4
1 2 3 4
1 2 3 4 5
1 2 3
1 2 3 4 5 6
1 2 3 4
1 2 3
1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
1 2 3 4 5
1 2 3 4 5
1 2 3
1 2 3 4 5
1
1
1

อ่านบทต่อไป
อ่านบทก่อนหน้า
โยบยืนยันในความสัตย์ซื่อของตน
1 "นี่แน่ะ ตาของข้าได้เห็นสิ่งทั้งหมดนี้แล้วหูของข้าได้ยินและเข้าใจเรื่องนี้แล้ว
2 อะไรที่ท่านทั้งหลายรู้ ข้าก็รู้ด้วย ข้าไม่ด้อยกว่าท่าน
3 แต่ข้าจะใคร่ทูลต่อองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ และปรารถนาจะสู้คดีของข้ากับพระเจ้า
4 ส่วนท่าน ท่านฉาบเสียด้วยการมุสา ท่านทั้งปวงเป็นแพทย์ที่ใช้ไม่ได้
5 โอ ท่านน่าจะนิ่งเสีย และความนิ่งนั้นจะเป็นสติปัญญาของท่าน
6 บัดนี้ขอฟังการหาเหตุผลของข้า และขอฟังคำวิงวอนแห่งริมฝีปากของข้า
7 ท่านทั้งหลายจะพูดเท็จเพื่อพระเจ้าหรือ และพูดลวงเพื่อพระองค์หรือ
8 ท่านทั้งหลายจะแสดงความลำเอียงเข้าข้างพระองค์หรือ ท่านจะว่าความฝ่ายพระเจ้าหรือ
9 เมื่อพระองค์ทรงค้นท่านพบ จะดีแก่ท่านไหมหรือท่านจะลวงพระองค์ได้ อย่างผู้หนึ่งผู้ใดลวงมนุษย์หรือ
10 พระองค์จะทรงตำหนิท่านทั้งหลายแน่ ถ้าท่านแสดงความลำเอียงอย่างลับๆ
11 ความโอ่อ่าตระการของพระองค์จะไม่กระทำให้ท่านคร้ามกลัว และความครั่นคร้ามต่อพระองค์จะไม่ตกเหนือท่านหรือ
12 คำเป็นคติของท่านเป็นทุภาษิต เครื่องกันตัวของท่านเป็นเครื่องดิน
13 "ขอนิ่งเถอะ และข้าจะพูด และอะไรจะเกิดแก่ข้า ก็ขอให้เกิดเถิด
14 ทำไมน่ะหรือ ข้าจะงับเนื้อของข้าไว้ และเสี่ยงชีวิตของข้า
15 ดูเถิด พระองค์จะทรงประหารข้าเสีย ข้าไม่มีความหวังใจ (หรือ แม้พระองค์ทรงประหารข้า ข้าจะยังรอคอยพระองค์) แต่ข้ายังจะแก้ตัวของข้าจำเพาะพระพักตร์พระองค์
16 ข้อนี้จะเป็นความรอดของข้าด้วย คือคนที่ไม่นับถือพระเจ้าจะไม่ได้เข้ามาต่อเบื้องพระพักตร์พระองค์
17 ขอฟังถ้อยคำของข้าอย่างระมัดระวัง และให้คำกล่าวของข้าอยู่ในหูของท่าน
18 ดูเถิด ข้าเตรียมคดีของข้าแล้ว ข้าทราบว่า จะปรากฏว่าข้าบริสุทธิ์
19 ใครนะจะสู้คดีกับข้า ถ้าอย่างนั้นข้าจะนิ่งเสียและตาย
20 ขอทรงประสาทสองสิ่งแก่ข้าพระองค์ แล้วข้าพระองค์จะไม่ซ่อนตัวจากพระพักตร์พระองค์
21 ขอทรงหดพระหัตถ์ให้ไกลจากข้าพระองค์ และขออย่าให้ความครั่นคร้ามพระองค์ทำให้ข้าพระองค์คร้ามกลัว
22 ขอพระองค์ทรงเรียกเถิด แล้วข้าพระองค์จะทูลตอบหรือขอให้ข้าพระองค์ทูล และขอพระองค์ทรงตอบแก่ข้าพระองค์
23 บรรดาความบาปผิดของข้าพระองค์มีเท่าใด ขอทรงโปรดให้ข้าพระองค์ทราบถึงการทรยศและบาปของข้าพระองค์
24 ทำไมพระองค์ทรงเมินพระพักตร์เสีย และทรงนับว่าข้าพระองค์เป็นศัตรูของพระองค์
25 พระองค์จะทรงให้ใบไม้ที่ถูกลมพัดตกใจหรือและจะทรงไล่ติดตามฟางแห้งหรือ
26 เพราะพระองค์ทรงจารึกสิ่งขมขื่น ต่อสู้ข้าพระองค์และทรงกระทำให้ข้าพระองค์รับโทษความบาปผิด ที่ข้าพระองค์กระทำเมื่อยังรุ่นๆอยู่
27 พระองค์ทรงใส่เท้าของข้าพระองค์ไว้ในคา และทรงเฝ้าดูทางทั้งสิ้นของข้าพระองค์ พระองค์ทรงจำกัดเขตให้แก่ฝ่าเท้าของข้าพระองค์
28 มนุษย์ก็ทรุดโทรมไปเหมือนของเน่า เหมือนเครื่องแต่งกายที่ตัวแมลงกิน
Setting
ตั้งค่าพระตัมภีร์หล้ก
Font
S
M
L
X
XL
ตั้งค่าพระตัมภีร์รอง
Font
S
M
L
X
XL

Background
พระคำภีร์เสียงภาษาไทย ฉบับ 1971

Job 13
1 Lo, mine eye hath seen all [this], mine ear hath heard and understood it.
2 What ye know, [the same] do I know also: I [am] not inferior unto you.
3 Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God.
4 But ye [are] forgers of lies, ye [are] all physicians of no value.
5 O that ye would altogether hold your peace! and it should be your wisdom.
6 Hear now my reasoning, and hearken to the pleadings of my lips.
7 Will ye speak wickedly for God? and talk deceitfully for him?
8 Will ye accept his person? will ye contend for God?
9 Is it good that he should search you out? or as one man mocketh another, do ye [so] mock him?
10 He will surely reprove you, if ye do secretly accept persons.
11 Shall not his excellency make you afraid? and his dread fall upon you?
12 Your remembrances [are] like unto ashes, your bodies to bodies of clay.
13 Hold your peace, let me alone, that I may speak, and let come on me what [will].
14 Wherefore do I take my flesh in my teeth, and put my life in mine hand?
15 Though he slay me, yet will I trust in him: but I will maintain mine own ways before him.
16 He also [shall be] my salvation: for an hypocrite shall not come before him.
17 Hear diligently my speech, and my declaration with your ears.
18 Behold now, I have ordered [my] cause; I know that I shall be justified.
19 Who [is] he [that] will plead with me? for now, if I hold my tongue, I shall give up the ghost.
20 Only do not two [things] unto me: then will I not hide myself from thee.
21 Withdraw thine hand far from me: and let not thy dread make me afraid.
22 Then call thou, and I will answer: or let me speak, and answer thou me.
23 How many [are] mine iniquities and sins? make me to know my transgression and my sin.
24 Wherefore hidest thou thy face, and holdest me for thine enemy?
25 Wilt thou break a leaf driven to and fro? and wilt thou pursue the dry stubble?
26 For thou writest bitter things against me, and makest me to possess the iniquities of my youth.
27 Thou puttest my feet also in the stocks, and lookest narrowly unto all my paths; thou settest a print upon the heels of my feet.
28 And he, as a rotten thing, consumeth, as a garment that is moth eaten.
อ่านบทต่อไป
อ่านบทก่อนหน้า




สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม