| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
พระเจ้าตรัสตอบฮาบากุก 1 ข้าพเจ้าจะยืนเฝ้าดูอยู่ ข้าพเจ้าจะยืนที่หอคอย และมองออกไปเพื่อจะฟังดูว่า พระองค์จะตรัสอะไรแก่ข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะทูลตอบพระองค์เกี่ยวด้วยการร้องทุกข์ของข้าพเจ้าอย่างไร
2 และพระเจ้าตรัสตอบข้าพเจ้าว่า "จงเขียนนิมิตนั้นลงไป จงเขียนไว้บนแผ่นป้ายให้กระจ่าง เพื่อให้คนที่วิ่งอ่านได้คล่อง
3 เพราะว่านิมิตนั้นยังรอเวลาของมันอยู่ มันกำลังรีบไปถึงความสำเร็จ มันไม่มุสา ถ้าดูช้าไป ก็จงคอยสักหน่อย มันจะบังเกิดขึ้นเป็นแน่ คงไม่ล่าช้านัก
4 ดูเถิด ผู้ที่จิตใจไม่ชอบธรรมก็จะล้ม แต่ว่าคนชอบธรรมจะดำรงชีวิตอยู่ด้วยความซื่อสัตย์ (หรือ ความเชื่อ)
5 ยิ่งกว่านั้น ความมั่งคั่งล่อลวงคนประมาท เขาจะไม่รู้จักสงบ ความตะกละของเขากว้างเหมือนอย่างแดนคนตาย อย่างมัจจุราชไม่เคยรู้จักอิ่ม เขากอบโกยประชาชาติทั้งหลายมาเพื่อตัวเขาเอง แล้วรวบรวมชนชาติทั้งหลายเข้ามาเป็นคนของตน"
วิบัติแก่คนอธรรม 6 ประชาชาติทั้งสิ้นเหล่านี้จะไม่ยกคำเย้ยหยัน กล่าวต่อเขาหรือ และยกทุภาษิตกล่าวเยาะเขาว่า "วิบัติแก่ผู้ที่สะสมสิ่งที่มิใช่ของตนไว้ (จะทำอย่างนี้ได้นานเท่าใดนะ) และบรรทุกของที่ยึดเป็นประกันไว้เต็มตัว
7 ลูกหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกขึ้นมาในปัจจุบันทันด่วนหรือ และผู้ใดที่กระทำให้เจ้าตัวสั่นจะไม่ตื่นขึ้นหรือแล้วเจ้าก็จะถูกเขาริบบ้างละ
8 เพราะว่าเจ้าได้ปล้นมาแล้วหลายประชาชาติ ชนชาติทั้งหลายที่เหลืออยู่นั้น จึงจะมาปล้นเจ้าเพราะเจ้าทำให้โลหิตมนุษย์ตกและเพราะการทารุณต่อโลก ต่อบรรดาหัวเมืองและต่อผู้ที่อยู่ในเมืองนั้น
9 วิบัติแก่ผู้ที่ได้กำไรมาสู่เรือนของตนด้วยความชั่ว เพื่อจะวางรังของตัวให้สูงเด่นขึ้น เพื่อมิให้อันตรายเอื้อมถึงได้
10 ที่จริงเจ้าได้ออกอุบายหาความอับอายมาสู่เรือนของเจ้า โดยกำจัดชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากเสีย เจ้าต้องเสียชีวิตของเจ้า
11 เพราะว่าศิลาจะตะโกนออกมาจากผนัง และขื่อก็จะตอบสนองมาจากหมู่ตัวไม้ในเรือน
12 วิบัติแก่ผู้สร้างเมืองด้วยโลหิต และวางรากนครไว้ด้วยความชั่ว
13 ดูเถิด ที่บรรดาชนชาติทำงานก็เพื่อแก่ไฟ และที่ชนชาติทั้งหลายทำจนเหน็ดเหนื่อยก็เพื่อแก่การไร้สาระ มิได้เป็นเช่นนี้เพราะพระเจ้าจอมโยธาดอกหรือ
14 เพราะว่าพิภพจะเต็มไปด้วย ความรู้ในเรื่องพระสิริของพระเจ้า ดังน้ำที่เต็มทะเล
15 วิบัติแก่ผู้นั้นที่กระทำให้เพื่อนบ้านดื่ม ปนความโกรธของตนเข้าด้วย และทำให้เขาเมาไป เพื่อจะเพ่งดูความเปลือยเปล่าของเพื่อนบ้าน
16 เจ้าจะอิ่มไปด้วยความอับอาย ไม่ใช่อิ่มด้วยศักดิ์ศรี เจ้าดื่มเองซิ แล้วก็มลทินไป ถ้วยซึ่งอยู่ในพระหัตถ์ขวาของพระเจ้า จะเวียนมาถึงเจ้า แล้วความอับอายจะมาอยู่เหนือศักดิ์ศรีของเจ้า
17 ความทารุณที่เจ้ากระทำแก่เลบานอนจะท่วมเจ้าความพินาศของสัตว์เดียรัจฉานจะกระทำให้เจ้ากลัว เพราะเจ้าทำให้โลหิตมนุษย์ตกและเพราะการทารุณต่อโลก ต่อบรรดาหัวเมืองและต่อผู้ที่อยู่ในเมืองนั้น
18 รูปแกะสลักให้ประโยชน์อะไรเล่า รูปที่ช่างได้แกะสลักไว้ รูปหล่ออันเป็นครูสอนความเท็จให้ประโยชน์อะไร ที่ช่างจะวางใจในสิ่งที่เขาสร้างขึ้น ที่ช่างจะสร้างพระใบ้
19 วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวแก่สิ่งที่ทำด้วยไม้ว่า จงตื่นเถิด แก่หินใบ้ว่า จงลุกขึ้นเถิด สิ่งนี้สั่งสอนอะไรได้หรือ ดูเถิด สิ่งนั้นกะไหล่ทองคำหรือเงิน แต่ไม่มีลมหายใจในสิ่งนั้นเลย
20 แต่พระเจ้าทรงสถิตในพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์จงให้สิ้นทั้งพิภพอยู่สงบต่อพระพักตร์พระองค์เถิด
|
| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
| สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |
