อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
คำแสดงความไว้วางใจ ถึงหัวหน้านักร้อง เพลงสดุดีของดาวิด 2 ขอทรงเงี่ยพระกรรณให้แก่ข้าพระองค์ ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดอย่างรวดเร็วเถิด ขอพระองค์ทรงเป็นพระศิลาลี้ภัยของข้าพระองค์ เป็นป้อมปราการเข้มแข็งที่จะช่วยข้าพระองค์ให้รอด 3 พระเจ้าข้า พระองค์ทรงเป็นพระศิลาและเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์ ขอทรงพาและนำข้าพระองค์ด้วยเห็นแก่พระนามของพระองค์ 4 ขอทรงปลดข้าพระองค์ออกจากข่ายที่ดักข้าพระองค์อยู่ เพราะพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ 5 ข้าพระองค์มอบจิตวิญญาณของข้าพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า พระเจ้าสัตย์จริงพระองค์ทรงไถ่ข้าพระองค์แล้ว 6 ข้าพระองค์เกลียดบรรดาผู้ที่นับถือพระเทียมเท็จแต่ข้าพระองค์วางใจในพระเจ้า 7 ข้าพระองค์จะเปรมปรีดิ์และยินดีในความรักมั่นคงของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงทอดพระเนตรความทุกข์ใจของข้าพระองค์พระองค์ทรงทราบเรื่องความทุกข์ยากของข้าพระองค์ 8 และมิได้ทรงมอบข้าพระองค์ไว้ในมือของศัตรู พระองค์ทรงวางเท้าของข้าพระองค์ไว้ในที่กว้างขวาง 9 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงพระกรุณาแก่ข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์กำลังทุกข์ใจ นัยน์ตาของข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไปเพราะความระทม ทั้งจิตวิญญาณและร่างกายของข้าพระองค์ด้วย 10 เพราะชีวิตของข้าพระองค์ก็ร่อยหรอไปด้วยความทุกข์โศก และปีเดือนของข้าพระองค์ก็หมดไปด้วยการถอนหายใจกำลังของข้าพระองค์อ่อนลงเพราะความบาปผิดของข้าพระองค์และกระดูกของข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไป 11 เพราะบรรดาปฏิปักษ์ของข้าพระองค์ ข้าพระองค์เป็นขี้ปากอย่างมากของเพื่อนบ้าน เป็นเรื่องน่าครั่นคร้ามของผู้ที่คุ้นเคย ผู้ที่เห็นข้าพระองค์ในถนนก็หนีข้าพระองค์ไป 12 เขาลืมข้าพระองค์เสียประหนึ่งว่าเป็นคนตายแล้วข้าพระองค์เหมือนอย่างภาชนะที่แตก 13 พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบของคนเป็นอันมาก มีความสยดสยองอยู่ทุกด้าน ขณะเมื่อเขาร่วมกันคิดแผนการต่อสู้ข้าพระองค์ ขณะที่เขาปองร้ายชีวิตของข้าพระองค์ 14 ข้าแต่พระเจ้า แต่ข้าพระองค์วางใจในพระองค์ ข้าพระองค์ทูลว่า "พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์" 15 วันเวลาของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ขอพระองค์ทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นมือศัตรูและผู้ข่มเหงของข้าพระองค์ 16 ขอพระพักตร์พระองค์ทอแสงบนผู้รับใช้ของพระองค์ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดด้วยความรักมั่นคงของพระองค์ 17 ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าให้ข้าพระองค์ได้อาย เพราะข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ ขอให้คนอธรรมได้อาย ขอให้เขาเงียบเสียงไปยังแดนผู้ตาย 18 ขอให้ริมฝีปากที่มุสาเป็นใบ้ ซึ่งพูดทะลึ่งอวดดีต่อคนชอบธรรม ด้วยความจองหองและการดูหมิ่น 19 ความดีของพระองค์อุดมสักเท่าใด ที่พระองค์ทรงสะสมไว้เพื่อบรรดาผู้ที่เกรงกลัวพระองค์และทรงกระทำไว้เพื่อผู้ที่ลี้ภัยอยู่ในพระองค์ ต่อหน้าบรรดาบุตรของมนุษย์ 20 พระองค์ทรงซ่อนเขาไว้ใต้ร่มพระพักตร์พระองค์ให้พ้นจากการปองร้ายของมนุษย์ พระองค์ทรงยึดเขาไว้ให้ปลอดภัยใต้ที่กำบังของพระองค์ให้พ้นจากลิ้นที่ทะเลาะวิวาท 21 สาธุการแด่พระเจ้า เพราะพระองค์ทรงสำแดงความรักมั่นคงของพระองค์ แก่ข้าพระองค์อย่างอัศจรรย์ในเมืองเข้มแข็ง 22 ข้าพระองค์ตกใจกล่าวว่า "ข้าพระองค์ถูกตัดขาดไปพ้นสายพระเนตรของพระองค์แล้ว"แต่พระองค์ยังทรงได้ยินคำวิงวอนของข้าพระองค์ เมื่อข้าพระองค์ร้องทูลขอความอุปถัมภ์จากพระองค์ 23 ท่านบรรดาธรรมิกชนทั้งสิ้นของพระองค์เอ๋ย จงรักพระเจ้า พระเจ้าทรงพิทักษ์รักษาคนซื่อสัตย์ไว้ แต่ทรงสนองผู้กระทำอหังการอย่างเต็มขนาด 24 จงเข้มแข็ง และให้ใจของท่านกล้าหาญเถิด นะ ท่านทั้งปวงผู้รอคอยพระเจ้า |
อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |