| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
ความสัตย์สุจริตของพระเจ้าต่อชนชาติผู้ไม่ซื่อสัตย์ของพระองค์ มัสคิลบทหนึ่งของอาสาฟ 2 ข้าพเจ้าจะอ้าปากกล่าวคำอุปมา ข้าพเจ้าจะกล่าวคำลับลึกของโบราณกาล 3 ถึงสิ่งที่เราทั้งหลายได้ยินได้ทราบ ที่บรรพบุรุษของเราได้บอกเรา 4 เราจะไม่ซ่อนไว้จากลูกหลานของเขา แต่จะบอกแก่ชาตพันธุ์ที่กำลังเกิดมา ถึงพระราชกิจอันควรสรรเสริญของพระเจ้า และฤทธานุภาพของพระองค์ และการอัศจรรย์ซึ่งพระองค์ได้ทรงกระทำ 5 เพราะพระองค์ทรงสถาปนากฎเกณฑ์ไว้ในยาโคบ และทรงแต่งตั้งกฎหมายไว้ในอิสราเอล ซึ่งพระองค์ทรงบัญชาแก่บรรพบุรุษของเรา ว่าให้แจ้งเรื่องราวเหล่านั้นแก่ลูกหลานของเขา 6 เพื่อชาตพันธุ์รุ่นต่อไปจะทราบเรื่อง คือลูกหลานที่จะเกิดมา และที่จะลุกขึ้นบอกลูกหลานของเขา 7 เพื่อเขาจะตั้งความหวังของเขาไว้ในพระเจ้าและไม่ลืมพระราชกิจของพระเจ้า แต่รักษาพระบัญญัติของพระองค์ 8 และเพื่อเขาจะมิได้เหมือนบรรพบุรุษของเขา คือชาตพันธุ์ที่ดื้อดึงและมักกบฏ ชาตพันธุ์ที่จิตใจไม่มั่นคง ผู้ซึ่งจิตวิญญาณของเขาไม่มั่นคงต่อพระเจ้า 9 บรรดาคนเอฟราอิม พร้อมสรรพไปด้วยคันธนู ได้หันกลับในวันสงคราม 10 เขาทั้งหลายมิได้รักษาพันธสัญญาของพระเจ้า และปฏิเสธที่จะเดินตามกฎหมายของพระองค์ 11 เขาลืมสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำ และการอัศจรรย์ซึ่งพระองค์ทรงสำแดงแก่เขา 12 พระองค์ทรงกระทำการประหลาดต่อหน้าต่อตาบรรพบุรุษของเขา ในแผ่นดินอียิปต์ ในไร่นาโศอัน 13 พระองค์ทรงแยกทะเล และให้เขาเดินผ่านไป และกระทำให้น้ำตั้งอยู่เหมือนกองสูง 14 ในกลางวันพระองค์ทรงนำเขาด้วยเมฆ และด้วยแสงไฟคืนยังรุ่ง 15 พระเจ้าทรงผ่าหินในถิ่นทุรกันดาร ประทานน้ำเป็นอันมากให้เขาดื่ม เหมือนมาจากที่ลึก 16 พระองค์ทรงกระทำให้ลำธารออกมาจากหิน ทรงกระทำให้น้ำไหลลงมาเหมือนแม่น้ำ 17 แต่เขายังกระทำบาปยิ่งขึ้นต่อพระองค์ ได้กบฏต่อองค์ผู้สูงสุดในที่แห้งแล้ง 18 เขาทดลองพระเจ้าอยู่ในใจของเขา โดยเรียกร้องอาหารที่เขาอยาก 19 เขาพูดปรักปรำพระเจ้าว่า "พระเจ้าจะทรงเตรียมสำรับในถิ่นทุรกันดารได้หรือ 20 ดูเถิด พระองค์ทรงตีหินให้น้ำพุออกมา และลำธารก็ไหลล้น พระองค์จะประทานขนมปังด้วยได้หรือ หรือทรงจัดเนื้อให้ประชากรของพระองค์ได้หรือ" 21 เพราะฉะนั้น เมื่อพระเจ้าทรงสดับแล้ว พระองค์ทรงพระพิโรธ มีไฟลุกโพลงขึ้นสู้ยาโคบ พระพิโรธของพระองค์ สูงขึ้นสู้อิสราเอล 22 เพราะเขาไม่เชื่อพระเจ้า และไม่ไว้วางใจในฤทธิ์ช่วยของพระองค์ 23 พระองค์ยังทรงบัญชาฟ้าเบื้องบน และทรงเปิดประตูฟ้าสวรรค์ 24 พระองค์ทรงหลั่งมานาให้เขารับประทาน และทรงประทานทิพยาหารให้เขา 25 มนุษย์ได้กินอาหารของทูตสวรรค์ พระองค์ทรงประทานอาหารให้เขาอย่างอุดม 26 พระองค์ทรงกระทำให้ลมตะวันออกพัดในฟ้าสวรรค์และทรงนำลมใต้ออกมาด้วยฤทธิ์ของพระองค์ 27 พระองค์ทรงหลั่งเนื้อให้เขาอย่างผงคลี คือนก ดังทรายทะเล 28 พระองค์ทรงให้มันตกลงมากลางค่ายของเขา และรอบที่อาศัยของเขา 29 เขาได้รับประทานอิ่มดี เพราะพระองค์ประทานสิ่งที่เขาอยาก 30 แต่ก่อนที่เขาจะหายอยาก ขณะที่อาหารยังอยู่ในปากของเขา 31 พระพิโรธของพระเจ้าพลุ่งขึ้นต่อเขา และพระองค์ทรงสังหารคนฉกรรจ์ที่สุดของเขาเสีย และทรงคว่ำคนหนุ่มในอิสราเอลเสีย 32 ถึงมีเรื่องทั้งสิ้นนี้ เขาก็ยังกระทำบาปเขามิได้เชื่อถือการอัศจรรย์ของพระองค์ 33 พระองค์จึงทรงกระทำให้วันของเขาหายไปดังลมหายใจ และทรงให้ปีของเขาหายไปอย่างสยดสยอง 34 เมื่อพระองค์ทรงสังหารเขา เขาแสวงหาพระองค์เขาได้กลับมาแสวงพระเจ้าด้วยใจร้อนรน 35 เขาระลึกว่าพระเจ้าทรงเป็นพระศิลาของเขา และพระเจ้าองค์สูงสุดเป็นพระผู้ไถ่ของเขา 36 แต่เขายอพระองค์ด้วยปากของเขา และมุสาต่อพระองค์ด้วยลิ้นของเขา 37 เพราะจิตใจของเขาไม่แน่วแน่ต่อพระองค์ เขาไม่จริงจังต่อพันธสัญญาของพระองค์ 38 ถึงกระนั้นด้วยความสังเวช พระองค์ทรงอภัยความผิดบาปของเขา และมิได้ทรงทำลายเขา พระองค์ทรงยับยั้งพระพิโรธของพระองค์บ่อยๆ และมิได้ทรงกวนพระพิโรธของพระองค์ทั้งสิ้นให้ขึ้นมา 39 พระองค์ทรงระลึกว่าเขาเป็นเพียงแต่เนื้อหนังเป็นลมที่ผ่านไปแล้วมิได้กลับมาอีก 40 เขากบฏต่อพระองค์ในถิ่นทุรกันดารบ่อยสักเท่าใดและทำให้พระองค์โทมนัสในทะเลทราย 41 แต่เขายังได้กลับทดลองพระเจ้าอีก และได้ทำให้องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลเศร้าพระทัย 42 เขามิได้ระลึกถึงฤทธานุภาพของพระองค์ หรือวันที่พระองค์ทรงไถ่เขาจากคู่อริของเขา 43 เมื่อพระองค์ทรงกระทำหมายสำคัญของพระองค์ในอียิปต์และการอัศจรรย์ของพระองค์ในไร่นาโศอัน 44 พระองค์ทรงเปลี่ยนแม่น้ำของเขาให้เป็นเลือดเขาจึงดื่มจากลำธารของเขาไม่ได้ 45 พระองค์ทรงส่งฝูงเหลือบ มาท่ามกลางเขา ซึ่งผลาญเขา และกบ ซึ่งทำลายเขา 46 พระองค์ประทานพืชผลของเขาแก่ตั๊กแตนวัยคลานและผลงานออกแรงของเขาแก่ตั๊กแตนวัยบิน 47 พระองค์ทรงทำลายเถาองุ่นของเขาด้วยลูกเห็บ และต้นมะเดื่อของเขาด้วยน้ำค้างแข็ง 48 พระองค์ทรงมอบฝูงวัวของเขาไว้กับลูกเห็บ และฝูงแพะแกะของเขากับฟ้าผ่า 49 พระองค์ทรงปล่อยความกริ้วดุร้ายของพระองค์มาเหนือเขา ทั้งพระพิโรธ ความกริ้ว และความทุกข์ลำบาก คือคณะทูตสวรรค์ผู้ทำลาย 50 พระองค์ทรงเปิดวิถีให้แก่ความกริ้วของพระองค์พระองค์มิได้ทรงเว้นเขาไว้จากความตาย แต่ประทานชีวิตของเขาแก่กาฬโรค 51 พระองค์ทรงประหารลูกหัวปีทั้งสิ้นในอียิปต์ คือผลแรกแห่งกำลังของเขาในเต็นท์ของฮาม 52 แล้วพระองค์ทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาเหมือนนำแกะ และนำเขาไปในถิ่นทุรกันดารเหมือนฝูงแพะแกะ 53 พระองค์นำเขาไปอย่างปลอดภัย เขาจึงไม่กลัวแต่ทะเลท่วมศัตรูของเขา 54 และพระองค์ทรงพาเขามายังแดนบริสุทธิ์ของพระองค์ยังภูเขาซึ่งพระหัตถ์ขวาของพระองค์ได้เนรมิตขึ้น 55 พระองค์ทรงขับประชาชาติต่างๆ ออกไปข้างหน้าเขา พระองค์ทรงวัดแบ่งแดนประชาชาตินั้นให้เป็นมรดก และทรงตั้งบรรดาเผ่าอิสราเอลไว้ในเต็นท์ของเขา 56 แต่เขาทั้งหลายยังทดลองและกบฏต่อพระเจ้าองค์สูงสุดมิได้รักษาบรรดาพระโอวาทของพระองค์ 57 กลับหันไปเสียและประพฤติทรยศอย่างบรรพบุรุษของเขา เขาบิดไปเหมือนคันธนูที่ไว้ใจไม่ได้ 58 เพราะเขายั่วเย้าพระองค์ให้ทรงกริ้วด้วยเรื่องปูชนียสถานบนที่สูงของเขาทั้งหลาย ได้หมุนให้พระองค์หวงแหนเขาด้วยเรื่องรูปเคารพแกะสลักของเขา 59 เมื่อพระเจ้าทรงได้ยิน พระองค์ทรงพิโรธยิ่งและพระองค์ทรงทอดทิ้งอิสราเอลไว้เสีย 60 พระองค์ทรงละที่ประทับของพระองค์ในชิโลห์ คือพลับพลาที่พระองค์ทรงตั้งไว้ท่ามกลางมนุษย์ 61 และทรงมอบประชาอันเป็นฤทธานุภาพของพระองค์แก่การเป็นเชลย และชนอันเป็นพระสิริของพระองค์ แก่มือของคู่อริ 62 พระองค์ทรงมอบประชากรของพระองค์แก่ดาบ และทรงพระพิโรธต่อมรดกของพระองค์ 63 ไฟผลาญหนุ่มๆ ของเขาเสีย และสาวๆ ของเขาก็ไม่มีเพลงแต่งงาน 64 บรรดาปุโรหิตของเขาล้มลงด้วยดาบ และหญิงม่ายของเขาไม่มีการร้องทุกข์ 65 แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตื่นอย่างตื่นบรรทมอย่างชายฉกรรจ์โห่ร้อง เพราะฤทธิ์เหล้าองุ่น 66 และพระองค์ทรงตีปฏิปักษ์ของพระองค์ให้ถอยหลังและให้เขาได้อายเป็นนิตย์ 67 พระองค์ทรงปฏิเสธเต็นท์ของโยเซฟ พระองค์มิได้ทรงเลือกเผ่าเอฟราอิม 68 แต่พระองค์ทรงเลือกเผ่ายูดาห์ ภูเขาศิโยนซึ่งพระองค์ทรงรัก 69 พระองค์ทรงสร้างสถานนมัสการของพระองค์ อย่างกับฟ้าสวรรค์สูง อย่างแผ่นดินโลกซึ่งพระองค์ตั้งไว้เป็นนิตย์ 70 พระองค์ทรงเลือกดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์ ทรงพาท่านมาจากคอกแกะ 71 พระองค์ทรงพาท่านมาจากการดูแลแม่แกะที่มีลูกอ่อน ให้เป็นผู้เลี้ยงดูยาโคบประชากรของพระองค์ คืออิสราเอลมรดกของพระองค์อย่างเลี้ยงแกะ 72 ท่านจึงเลี้ยงดูเขาทั้งหลายด้วยใจเที่ยงธรรมและนำเขาทั้งหลายไปด้วยมือช่ำชอง |
| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
| สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |
