| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
การพิพากษาคนไหว้รูปเคารพ ผู้ปรึกษาผู้เผยพระวจนะเท็จ 1 พวกผู้ใหญ่ของอิสราเอลบางคนมาหาข้าพเจ้า และมานั่งอยู่หน้าข้าพเจ้า
2 และพระวจนะของพระเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า
3 "บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย คนเหล่านี้ได้ยึดเอารูปเคารพของเขาไว้ในใจ และวางสิ่งที่สะดุดให้ทำบาปผิดไว้ข้างหน้าเขา ควรที่เราจะยอมตัวให้เขาถามเราหรือ
4 เพราะฉะนั้นจงพูดกับเขาและกล่าวแก่เขาว่าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า คนใดในพงศ์พันธุ์อิสราเอลเอารูปเคารพของเขาไว้ในใจ และวางสิ่งที่สะดุดให้ทำบาปผิดไว้ข้างหน้าเขา และยังมาหาผู้เผยพระวจนะเราคือพระเจ้าจะตอบเขาเองด้วยเรื่องรูปเคารพมากมายของเขานั้น
5 เพื่อเราจะได้ยึดจิตใจของพงศ์พันธุ์อิสราเอล ผู้เหินห่างไปจากเราทุกคนด้วยเรื่องรูปเคารพของเขา
6 "เพราะฉะนั้นจงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงกลับใจและหันกลับจากรูปเคารพของเจ้าเสีย และจงหันหน้าของเจ้าเสียจากสิ่งลามกของเจ้า
7 เพราะว่าคนใดในพงศ์พันธุ์อิสราเอล หรือแขกเมืองคนใดที่อาศัยอยู่ใน อิสราเอล ผู้ซึ่งแยกตัวเขาจากเรา ยึดเอารูปเคารพของเขาไว้ในใจของเขา และวางสิ่งที่สะดุดให้ทำบาปผิดไว้ตรงหน้าของเขา แล้วยังจะมาหาผู้เผยพระวจนะเพื่อขอถามจากเราเพื่อประโยชน์ของเขา เราคือพระเจ้าจะตอบเขาเอง
8 และเราจะมุ่งหน้าของเราต่อสู้คนนั้น เราจะทำให้เขาเป็นหมายสำคัญและเป็นขี้ปาก และกำจัดเขาเสียจากท่ามกลางประชากรของเรา และเจ้าจะทราบว่าเราคือพระเจ้า
9 และถ้าผู้เผยพระวจนะถูกหลอกลวงกล่าวคำหนึ่งคำใด เราคือพระเจ้าได้ลวงผู้เผยพระวจนะคนนั้นและเราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้เขา และจะทำลายเขาเสียจากท่ามกลางอิสราเอลประชากรของเรา
10 เขาทั้งหลายจะต้องทนรับโทษของเขา (โทษของผู้เผยพระวจนะและโทษของผู้ขอถามจะเหมือนกัน)
11 เพื่อว่าพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะไม่หลงเจิ่นไปจากเราอีก หรือไม่กระทำตัวให้มลทินด้วยการทรยศของตนอีก แต่เขาทั้งหลายจะเป็นประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา พระเจ้าตรัสดังนี้"
ความยุติธรรมของการที่พระเจ้าทรงลงโทษเยรูซาเล็ม 12 และพระวจนะของพระเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า
13 "บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เมื่อแผ่นดินกระทำบาปต่อเราโดยประพฤติทรยศ และเราเหยียดมือของเราออกต่อสู้แผ่นดินนั้น และทำลายอาหารหลักเสีย และส่งการกันดารอาหารมาที่แผ่นดินนั้น และทำลายมนุษย์และสัตว์เสียจากแผ่นดินนั้น
14 ถึงแม้ว่ามนุษย์ทั้งสามนี้ คือโนอาห์ ดาเนียลและโยบ อยู่ในแผ่นดินนั้น เขาก็จะกู้เอาแต่ชีวิตของตนเท่านั้นออกมาด้วยความชอบธรรมของเขาพระเจ้าตรัสดังนี้
15 ถ้าเรากระทำให้สัตว์ร้ายผ่านเข้าแผ่นดินนั้น และสัตว์เหล่านั้นทำให้คนหมดไป ให้เป็นที่ร้างเปล่า จนมนุษย์ผ่านเข้าไปไม่ได้เพราะสัตว์ป่านั้น
16 พระเจ้าตรัสว่าเรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด แม้ว่าบุรุษทั้งสามอยู่ในแผ่นดินนั้น เขาทั้งหลายจะช่วยบุตรทั้งชายหญิงให้รอดไม่ได้ เฉพาะตัวเขาเองจะรอดไปได้ แต่แผ่นดินนั้นจะร้างเปล่า
17 หรือถ้าเรานำดาบมายังแผ่นดินนั้น และกล่าวว่า ให้ดาบผ่านข้ามแผ่นดินนั้น เราจะทำลายมนุษย์และสัตว์เสียจากแผ่นดินนั้น
18 พระเจ้าตรัสว่า แม้บุรุษทั้งสามจะอยู่ในนั้น เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด เขาทั้งหลายจะช่วยบุตรทั้งชายหญิงให้รอดไม่ได้ เฉพาะตัวเขาเองจะรอดไปได้
19 หรือถ้าเราส่งโรคระบาดเข้ามาในแผ่นดินนั้น และระบายความกริ้วของเราออกเหนือเมืองนั้นด้วยโลหิต เพื่อกำจัดมนุษย์และสัตว์จากแผ่นดินนั้นเสีย
20 ถึงแม้ว่าโนอาห์ ดาเนียลและโยบอยู่ในแผ่นดินนั้น พระเจ้าตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด เขาทั้งหลายจะช่วยบุตรทั้งชายหญิงให้รอดไม่ได้ เขาจะช่วยเฉพาะชีวิตของเขาไว้ได้ด้วยความชอบธรรมของเขา
21 "เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จะร้ายแรงยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด เมื่อเราส่งภัยแห่งการพิพากษาทั้งสี่ประการของเรามาเหนือเยรูซาเล็ม คือดาบ การกันดารอาหาร สัตว์ร้ายและโรคระบาด เพื่อกำจัดมนุษย์และสัตว์เสียจากเมืองนั้น
22 ดูเถิด แม้จะมีคนรอดตายเหลืออยู่ในนครนั้น นำเอาบุตรชายและบุตรหญิงทั้งหลายของเขาออกมา เมื่อเขาทั้งหลายออกมาหาเจ้าและเจ้าได้เห็นทางและการกระทำของเขา เจ้าจะเบาใจในเรื่องการร้าย ซึ่งเราได้นำมาเหนือเยรูซาเล็ม อันได้นำมาเหนือนครนั้น
23 คนเหล่านั้นจะทำให้เจ้าเบาใจ เมื่อเจ้าได้เห็นทางและการกระทำทั้งหลายของเขาแล้ว และเจ้าจะทราบว่า เรามิได้กระทำบรรดาสิ่งที่เราได้กระทำไว้แล้วในนครนั้นด้วยปราศจากเหตุผล พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ"
|
| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
| สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |
