| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
ความร้างเปล่าของเมืองอียิปต์ 1 พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า
2 "บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงพยากรณ์ พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงพิลาปร่ำไรเถิดว่า อนิจจาหนอวันนั้น
3 เพราะวันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว วันแห่งพระเจ้าใกล้เข้ามา จะเป็นวันมีเมฆ เป็นเวลาที่กำหนดของประชาชาติ
4 ดาบเล่มหนึ่งจะมาเหนืออียิปต์ และความแสนระทมจะอยู่ในเอธิโอเปีย เมื่อคนที่ถูกฆ่าล้มในอียิปต์ และเขาขนเอาทรัพย์สินไปเสีย และรากฐานของเมืองนั้นก็ถูกทลายลง
5 เอธิโอเปีย และพูต และลูด และอาระเบียทั้งหมด และลิเบีย และประชาชนแห่งแผ่นดินนั้นที่อยู่ในสันนิบาตจะล้มลงพร้อมกับเขาด้วยดาบ
6 "พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ผู้เหล่านั้นที่สนับสนุนอียิปต์จะล่มจม และอานุภาพอันผยองของมันจะลงมา และจากมิดลถึงสิเอเน เขาจะล้มลงภายในประเทศนั้นด้วยดาบ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
7 และมันจะร้างเปล่าอยู่ท่ามกลางประเทศที่ร้างเปล่าทั้งหลาย และหัวเมืองของมันจะอยู่ท่ามกลางหัวเมืองที่ทิ้งร้าง
8 และเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า เมื่อเราวางเพลิงที่อียิปต์ และผู้ช่วยทั้งหมดของมันก็ทลายแล้ว
9 "และในวันนั้นทูตจะลงเรือไปจากเรา เพื่อจะกระทำให้คนเอธิโอเปียที่เลินเล่ออยู่นั้นครั่นคร้ามและในวันกำหนดของอียิปต์ ความแสนระทมจะมาถึงเขาเหล่านั้น เพราะนี่แน่ะวันนั้นมาถึงจริงๆ
10 "พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราจะกระทำให้ทรัพย์สมบัติของอียิปต์สิ้นสุดลง ด้วยมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์บาบิโลน
11 ตัวท่านพร้อมกับชนชาติของท่าน คือชนชาติที่ทารุณที่สุดในบรรดาประชาชาติ จะถูกนำเข้ามาเพื่อทำลายแผ่นดินนั้น และเขาจะชักดาบออกต่อสู้อียิปต์ กระทำให้แผ่นดินเต็มไปด้วยคนที่ถูกฆ่า
12 และเราจะกระทำให้แม่น้ำไนล์แห้งไป เราจะขายแผ่นดินนั้นไว้ในมือของคนชั่ว กระทำให้แผ่นดินและสารพัดที่อยู่บนแผ่นดินนั้นร้างเปล่าโดยมือของคนต่างด้าว เรา คือพระเจ้าได้ลั่นวาจาแล้ว
13 พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราจะทำลายรูปเคารพ และกระทำให้ปฏิมากรที่ในเมืองเมมฟีสสิ้นสุดลง และจะไม่มีจ้าวจากแผ่นดินอียิปต์อีก ดังนั้นเราจะใส่ความยำเกรงไว้ในแผ่นดินอียิปต์
14 เราจะกระทำปัทโรสให้เป็นที่ร้างเปล่า และวางเพลิงที่โศอัน และจะกระทำการพิพากษาลงโทษเมืองเธเบส
15 เราจะเทความพิโรธของเราลงบนเมืองเปลูเซียมที่กำบังเข้มแข็งของอียิปต์ และตัดหมู่นิกรออกเสียจากเมืองเธเบส
16 และเราจะวางเพลิงในอียิปต์ เมืองเปลูเซียมจะอยู่ในมหันตทุกข์ เมืองเธเบสจะแตก และเมืองเมมฟิสจะมีปรปักษ์ในเวลากลางวัน
17 ชายฉกรรจ์ของเมืองโอนและเมืองพีเบเสทจะล้มลงด้วยดาบ และเมืองนั้นจะตกไปเป็นเชลย
18 ที่เมืองทาปานเหสกลางวันจะมืด เมื่อเราทำลายแอกของอียิปต์ และอานุภาพอันผยองของเมืองนั้นจะสิ้นสุดลง จะมีเมฆมาคลุมเมืองนั้นไว้ และเหล่าธิดาของเมืองนั้นจะตกไปเป็นเชลย
19 เราจะกระทำการพิพากษาลงโทษอียิปต์ดังนี้แหละแล้วเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า"
20 เมื่อวันที่เจ็ด เดือนที่หนึ่ง ในปีที่สิบเอ็ด พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า
21 "บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เราได้กระทำให้แขนของฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์หัก และนี่แน่ะ ไม่มีผู้ใดพันแขนให้ ไม่มีผู้ใดเอาผ้ามาพันแขนเพื่อจะรักษาให้หาย เพื่อให้เข้มแข็งที่จะเหวี่ยงดาบได้อีก
22 เหตุฉะนั้น พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราเป็นปฏิปักษ์กับฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ เราจะหักแขนของเขา ทั้งแขนที่ยังแข็งแรงและแขนที่หักแล้วนั้น เราจะกระทำให้ดาบหลุดจากมือของเขา
23 เราจะให้คนอียิปต์กระจัดพลัดพรายไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติ และกระจายเขาไปตามประเทศต่างๆ
24 และเราจะเสริมกำลังแขนของกษัตริย์แห่งบาบิโลน และเอาดาบของเราใส่มือให้ แต่เราจะหักแขนของฟาโรห์ และเขาจะคร่ำครวญต่อหน้าท่านอย่างคนถูกบาดเจ็บเจียนจะตาย
25 เราจะเสริมกำลังแขนของกษัตริย์แห่งบาบิโลน แต่แขนของฟาโรห์จะตก แล้วเขาทั้งหลายจะทราบว่าเราคือพระเจ้า เมื่อเราเอาดาบของเราใส่มือของกษัตริย์แห่งบาบิโลน ท่านจะยื่นมันออกต่อสู้แผ่นดินอียิปต์
26 และเราจะให้คนกระจัดพลัดพรายไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติ และกระจายเข้าไปตามประเทศต่างๆแล้วเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า"
|
| อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
| สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |
