อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
คำรำพึงของเจ้าสาว 1 ยามราตรีกาลเมื่อดิฉันนอนอยู่ ดิฉันมองหาเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่ ดิฉันมองหาเขา แต่หาได้พบไม่
2 "บัดนี้ดิฉันจะลุกขึ้น แล้วจะเที่ยวไปในเมืองให้ตลอด ไปตามตรอกน้อยและลานเมือง ดิฉันจะแสวงหาเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่"ดิฉันมองหาเขาแต่หาได้พบไม่
3 พวกพลตระเวนที่ลาดตระเวนในเมืองนั้น ได้พบดิฉันแล้วดิฉันถามเขาว่า "ท่านเห็นเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่ไหม"
4 พอดิฉันผ่านพลตระเวนพ้นมาหน่อยเดียว ดิฉันก็พบเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่ ดิฉันจับตัวเขากุมไว้แน่น และไม่ยอมปล่อยมือให้เขาหลุดไปเลย จนดิฉันพาเขาให้เข้ามาในเรือนของมารดาดิฉัน และให้เข้ามาในห้องของผู้ที่ให้ดิฉันได้ปฏิสนธิ์
5 โอ เหล่าบุตรีแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิฉันขอให้เธอทั้งหลายสาบานต่อละมั่งหรือกวางตัวเมียว่า เธอทั้งหลายจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกความรักให้ตื่นกระตือขึ้น จนกว่าความรักจะจุใจแล้ว
กระบวนแห่การแต่งงาน 6 นั่นอะไรหนอที่กำลังขึ้นมาจากถิ่นทุรกันดาร ดูประดุจเสาควัน หอมไปด้วยกลิ่นมดยอบและกำยาน ทำด้วยเครื่องหอมของพ่อค้า
7 ดูเถิดเป็นพระวอของซาโลมอน ห้อมล้อมมาด้วยทแกล้วทหารหกสิบคน เป็นทแกล้วทหารคนอิสราเอล
8 เขาทั้งหลายถือดาบ และเป็นผู้ชำนาญศึก เขาทุกคนเหน็บกระบี่ไว้ที่ต้นขาของตน เพราะเกรงภัยในราตรีกาล
9 กษัตริย์ซาโลมอนสร้างพระวอสำหรับพระองค์ ด้วยไม้มาจากเลบานอน
10 พระองค์ทรงทำเสาพระวอนั้นด้วยเงิน แท่นประทับทำด้วยทองคำและยี่ภู่ลาดด้วยผ้าสีม่วงข้างในพระวอนั้นบุไว้ด้วยหนัง โดยบุตรีแห่งเยรูซาเล็ม
11 โอ บุตรีแห่งศิโยนเอ๋ย จงออกไป ไปดูกษัตริย์ซาโลมอนเถิด ทรงมงกุฎซึ่งพระราชชนนีได้สวมให้ ในวันที่พระองค์ได้ทรงอภิเษกมเหสีนั้น ในวันเมื่อพระทัยของพระองค์ทรงเบิกบานอยู่
|
อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |