อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
โยบบรรยายถึงความลำบากยากเย็นของคนชั่วร้าย 1 และโยบได้กล่าวกลอนภาษิตของตนอีกว่า
2 "พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด คือพระองค์ผู้ทรงนำความยุติธรรมอันควรตกแก่ข้าไปเสีย และองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด คือผู้ทรงทำใจข้าให้ขมขื่น
3 เพราะลมหายใจยังอยู่ในตัวข้าตราบใด และลมปราณจากพระเจ้ายังอยู่ในรูจมูกของข้าตราบใด
4 ริมฝีปากของข้าจะไม่พูดความเท็จ และลิ้นของข้าจะไม่เปล่งคำหลอกลวง
5 จงเมินเสียเถิดที่ข้าจะพูดว่าท่านถูก ข้าจะไม่ทิ้งความสัตย์จริงของข้าจนข้าตาย
6 ข้ายึดความชอบธรรมของข้าไว้มั่นไม่ยอมปล่อยไป จิตใจของข้าไม่ตำหนิข้า ไม่ว่าวันใดในชีวิตของข้า
7 "ขอให้ศัตรูของข้าเป็นเหมือนคนอธรรม และขอให้ผู้ที่ลุกขึ้นต่อสู้ข้าเป็นเหมือนคนไม่ชอบธรรม
8 เพราะอะไรจะเป็นความหวังของคนที่ไม่นับถือพระเจ้า ในเมื่อพระเจ้าทรงตัดเขาออกไปเสีย เมื่อพระเจ้าทรงเอาชีวิตของเขาไป
9 พระเจ้าจะทรงฟังเสียงร้องของเขาหรือ เมื่อความยากลำบากมาสู่เขา
10 เขาจะปีติยินดีในองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์หรือเขาจะกราบทูลพระเจ้าทุกเวลาหรือ
11 ข้าจะสอนท่านทั้งหลายถึงเรื่องพระหัตถ์ของพระเจ้าข้าจะไม่ปิดบังพระดำริขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
12 ดูเถิด ท่านทุกคนได้เห็นเองแล้ว ทำไมท่านจึงเหลวไหลสิ้นเชิงทีเดียวเล่า
13 "ต่อพระเจ้า นี่เป็นส่วนของคนอธรรม และมรดกซึ่งผู้บีบบังคับได้รับจากองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
14 ถ้าลูกหลานของเขาเพิ่มขึ้น ก็เพื่อถูกดาบและพงศ์พันธุ์ของเขาก็หาไม่พอกิน
15 คนของเขาที่รอด โรคระบาดก็จะฝังเขาเสียและเมียม่ายของเขาจะไม่คร่ำครวญ
16 ถึงเขาจะกอบโกยเอาเงินไว้มากอย่างผงคลีดินและกองเสื้อผ้าไว้ดังดินเหนียว
17 เขาจะกองไว้ก็ได้ แต่คนชอบธรรมจะสวม และคนไร้ผิดจะแบ่งเงินกัน
18 บ้านที่เขาสร้างจะเหมือนรังไหมของดักแด้ เหมือนอย่างเพิงที่คนยามสร้าง
19 เขานอนลงเป็นคนมั่งคั่ง แต่เขาก็เก็บอะไรไว้ไม่ได้ เขาลืมตาของเขาขึ้น และทรัพย์ศฤงคารของเขาหมดไปแล้ว
20 ความสยดสยองท่วมเขาเหมือนน้ำท่วม ในกลางคืนพายุหอบเขาไป
21 ลมตะวันออกหอบเขาขึ้น และเขาก็จากไป มันกวาดเขาออกไปจากที่ของเขา
22 พระเจ้าจะทรงเหวี่ยงเขาอย่างไม่ปรานี เขาจะหนีจากพระหัตถ์ของพระองค์
23 คนตบมือเยาะเย้ยเขา และเฉดเขาออกไปจากที่ของเขา
|
อ่านบทต่อไป อ่านบทก่อนหน้า |
สงวนลิขสิทธิ ℗ 2011 iChurch.in.th | ติดต่อเรา หรือ แนะนำติชม |